Obyczajowy 1984

Główny bohater filmu jest sędzią piłkarskim. Przyjeżdża do niewielkiego miasteczka, w którym nie był od piętnastu lat. Ma tu sędziować mecz pomiędzy zawodnikami miejscowej drużyny a gośćmi. Próbuje zarazem nawiązać dawno zerwany kontakt a kobietą, która jest matką ich dorosłego syna – Jacka – zawodnika miejscowego klubu. W tym czasie Jacek uczestniczy w pobiciu kolegi z drużyny, co wyklucza tego ostatniego z udziału w meczu. Po powrocie do domu chłopak, słysząc rozmowę matki z sędzią, domyśla się, że to jego ojciec. Tymczasem trener drużyny sprzedaje mecz i próbuje bezskutecznie przekupić sędziego. Decyduje się również wystawić Jacka do pierwszej jedenastki, ale chłopak – w poczuciu winy – zamiast na mecz idzie odwiedzić w szpitalu pobitego kolegę.

Bohaterem serialu jest kilkunastoletni chłopiec (w tej roli Rafał Wieczyński), prawdziwy mieszczuch, który spędza letnie wakacje z dala od wielkomiejskiego zgiełku, w kompletnej głuszy, w leśniczówce. Dzięki nowym przyjaciołom poznaje piękno polskiej przyrody, odkrywa nowe wartości, staje się prawdziwym miłośnikiem lasu.

Akcja filmu rozgrywa się w ciągu kilku dni listopada 1981 roku, na trzy tygodnie przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego. Kilkunastoosobowa załoga fabryki „Metalpol” w jednym z polskich miast jest świadkiem i uczestnikiem ostrego konfliktu społeczno-politycznego. W kraju lawinowo narastają zjawiska kryzysowe. Trwa napór na partię, administrację i tzw. związki branżowe ze strony „Solidarności”, bezwzględnie umacniającej swoją władzę. Konflikt dzieli nie tylko załogę, ale wdziera się również do rodzin. Jednią z nich jest kilku pokoleniowa rodzina Szostaków, pracująca od wielu lat w „Metalpolu”.