Obyczajowy 1984

Na jubileusz trzydziestolecia Nowej Huty zostali zaproszeni jej wieloletni pracownicy. Jest wśród nich Józef, który od kilku lat mieszka z drugą żoną w Szczecinie. Podczas uroczystego spotkania z dawnymi kolegami w kombinacie okazuje się, że tylko dwóch weteranów nie otrzymało jubileuszowych odznaczeń. Przyjaciel Józefa, Leon, usiłuje dociec przyczyny tego stanu rzeczy. Sądzi, że brygadzista musiał mieć na niego jakiś „haczyk”…

Prowincjonalne miasteczko, rok 1964. Czterej uczniowie technikum, zafascynowani muzyką i stylem życia słynnych Beatlesów, zakładają zespół i przyjmują pseudonimy: John, Paul, George i Ringo. John (Piotr Siwkiewicz) jest zauroczony szkolną koleżanką Anią (Anna Kaźmierczak). Podczas akademii szkolnej na zapleczu sali gimnastycznej John i Ania zostają przyłapani "na gorącym uczynku" przez nauczyciela Biegacza (Krzysztof Majchrzak). Rekwiruje on bieliznę dziewczyny i każe jej zgłosić się po odbiór osobiście. Pociąga to za sobą serię wydarzeń, które dla młodych przeżywających silne emocje ludzi wydają się być wydarzeniami epokowymi. Ciotka Ringa obcina mu podczas snu włosy, Ania ucieka z internatu, John podejmuję próbę samobójczą.... Po latach Ania i John czekają na sprawę rozwodową. Nie łączy ich nic, nawet muzyka Beatlesów.

Akcja rozgrywa się w Gdańsku, gdzie w miejscowej stoczni pracuje Romek, mężczyzna ze wsi. Odwiedza go dawna sympatia, Gośka. Jest uzależniona od heroiny, posiada dużą ilość pieniędzy. Wkrótce dziewczyna znika, Romek rozpoczyna poszukiwania. Udaje się między innymi do rodzinnej wsi.

Winicjusz Rudy jest inspektorem sanitarnym. Na warszawskim bazarze Różyckiego on i jego rodzina wyprzedają różne rzeczy, aby zdobyć brakujące kilka tysięcy na kupno „malucha”… Kiedy wreszcie Rudy staje się jego szczęśliwym posiadaczem, samochód znika sprzed domu następnego dnia. Powiadomiona o kradzieży milicja oświadcza, że ukradziono kilkadziesiąt aut w kolorze piasek pustyni. Zrozpaczony Rudy włamuje się do czyjegoś samochodu, zmienia tablice rejestracyjne, a rodzinie oświadcza, że odnalazł swojego „malucha”. Potem co kilka dni kradnie kolejne auto porzucając poprzednie … Wreszcie zostaje złapany przez milicję i osadzony w areszcie. Tym razem kolor „malucha” to srebrna perła. Wkrótce zostaje zwolniony, gdyż ukradł… własny samochód, który został przemalowany przez złodziei…

Tytułowa kobieta w kapeluszu to drugoplanowa rola kobiety w pewnym filmie. Propozycję zagrania tego epizodu otrzymuje, początkująca aktorka, Ewa. Kiedy okaże się, że postać kobiety jest bez znaczenia, że w tej scenie na dobrą sprawę liczy się tylko kapelusz, rezygnuje z tej propozycji. Ewa buntuje się przeciw graniu ludzkich atrap i manekinów, dlatego kiedy nieoczekiwanie otrzymuje nadzieję zagrania poważnej roli Kornelii w Królu Lirze, z wielkim zaangażowaniem przygotowuje się do nowego zadania. Czy będzie jej dane wykorzystać tę szansę?

Marek Kondrat po raz pierwszy w roli Adasia Miauczyńskiego, bohatera późniejszego "Dnia świra". Trzydziestoletni Adaś choć jeszcze młody, już wykazuje cechy, które za kilkadziesiąt lat nadadzą mu status "świra". Marek Koterski tworzy znakomity obraz niezdrowych rodzinnych relacji, z których Adaś nie wyzwoli się przez lata. Podobnie jak w "Dniu świra" widz śmieje się, choć właściwie nie powinno mu być do śmiechu. Reżyser tak mówi o swoich filmach: "Bohaterowi moich filmów jest smutno, a widzowi wesoło" Tak jest również w przypadku "Domu wariatów".

Południowe rubieże Polski, lata trzydzieste ubiegłego wieku. Do rodzinnego miasteczka przybywa światowej sławy baryton operowy, Antonio. Jest to wielkie wydarzenie w mieście, gdzie artysta ma dać uroczysty koncert. Przy mistrzu kręci się liczna świta, skonfliktowana intrygami, rywalizująca o jego względy i usiłująca go wykorzystać. Niespodziewanie, podczas bankietu, Antonio traci głos…

W małej podkarpackiej wsi odbywa się uroczystość z okazji setnych urodzin seniorki rodu. Kiedy kobieta umiera, rodzina, aby zachować przeznaczone dla niej prezenty, zaczyna kłamać w sprawie babci.

Piotr Korton, znany polski pisarz, w latach pięćdziesiątych wyemigrował z kraju. Jest rok 1969. Do Polski dociera wiadomość o śmierci Kortona. Tomasz Sołtan, początkujący dziennikarz pisma literackiego, chce napisać artykuł o zmarłym. Redaktor naczelny nie wyraża zgody, twierdząc iż okoliczności śmierci są niejasne a wiele faktów z jego życia pozostaje tajemnicą. Mimo to Sołtan zaczyna zbierać materiały, dociera do wielu osób znających Kortona. Coraz mniej zajmują dziennikarza jego własne sprawy, kłopoty jego dziewczyny stają się mało istotne. Fascynacja idolem obrosłym legendą sprawia, że Sołtan coraz bardziej upodabnia się do niego…

Letni wieczór nad jeziorem. Zbliżający się do brzegu pontonem Eliza i Piotr są świadkami brutalnego potraktowania przez leśniczego i jego pracowników grupki młodych ludzi śpiewających przy ognisku. Kiedy to samo chcą zrobić z namiotem Piotra, ten oświadcza, że ma zezwolenie na biwakowanie… Ojciec Elizy informuje swą kochankę Aśkę o przyjeździe z Kanady starej przyjaciółki, Lucyny. Kiedyś razem należeli do teatrzyku. Jul postanawia „skrzyknąć starą paczkę” na przyjazd „Kanadyjki”… Lucyna przyjeżdża ze swym synem Julienem. Eliza szybko znajduje z nim porozumienie, oprowadza go po Warszawie…