Filmy RFN

Niemcy - koniec lat dwudziestych. Młody aktor o lewicowych poglądach Hendrik Hofgen (Klaus Maria Brandauer) marzy o życiowym sukcesie. Pierwszym etapem jego planu jest małżeństwo z bogatą Barbarą Bruckner (Krystyna Janda). Wkrótce dzięki protekcji teścia otrzymuje angaż do Teatru Narodowego i wymarzoną rolę Mefista w "Fauście" Goethego.

Po wigilijnej kolacji w gronie rodzinnym trójka braci spędza noc w inny sposób: Oscar śpi razem z rodziną, Gustaw z kochanką, a Carl nie może spać i rozpamiętuje swoje nieudane życie. Następnego dnia cała rodzina idzie do kościoła na jutrznię (w kościele katolickim msza odprawiana przed wschodem słońca). W teatrze trwają ostatnie przygotowania do premiery „Hamleta”, gdzie Oscar ma zagrać Ducha. Podczas próby nagle traci przytomność i po bardzo krótkiej chorobie umiera...

W pewnym ekskluzywnym, drogim hotelu, splatają się losy dwojga ludzi. On, przystojny mężczyzna, władający francuskim, z wyraźnym, włoskim akcentem, stara się przekonać Ją, że już kiedyś się spotkali i przeżyli ze sobą kilka niezwykłych chwil. Wtedy też Ona obiecała Mu, że dla niego porzuci dotychczasowe życie i odjedzie z nim, gdziekolwiek, byle by byli razem. Jednak Ona nie chcę Mu wierzyć, wypiera się wszystkiego. Obala nawet argument w postaci zrobionej wtedy fotografii, na której wyraźnie widać Ją z Nim. Mężczyzna jest zrozpaczony. Za wszelką cenę stara się nakłonić kochaną sobie osobę do zmiany decyzji. Ona, z początku sceptyczna, wkrótce zaczyna wierzyć pozornie nieznajomemu...

Decyzja o emigracji na Zachód w 1981 roku otworzyła nowy rozdział w karierze Agnieszki Holland. Trudno było sobie wymarzyć lepszy początek, bowiem już pierwszy film nakręcony przez reżyserkę w nowych warunkach dostał nominację do Oscara. Choć zrealizowane w RFN Gorzkie żniwa nie zdobyły statuetki, która powędrowała ostatecznie do argentyńskiej Wersji oficjalnej, to przeszły do historii jako jedno z najbardziej udanych dzieł w dorobku Polki. Z dzisiejszej perspektywy film Holland można docenić jako przykład umiejętnej gry ze schematami kina poruszającego temat Holocaustu. Historia Leona, bogatego polskiego gospodarza, który ratuje błąkającą się po lesie Żydówkę, tylko z pozoru przypomina jedną z wielu krzepiących opowieści o miłości wznoszącej się ponad cierpienie. W rzeczywistości Holland tworzy skomplikowany portret głównego bohatera, miotającego się pomiędzy dobrodusznością a pragnieniem władzy, hipokryzją i niemożliwym do okiełznania pożądaniem. Leon do samego końca sprawia wrażenie postaci nieprzeniknionej także dzięki zniuansowanej kreacji Armina Muellera-Stahla, niemieckiego aktora znanego ze współpracy m.in. z Fassbinderem, Szabó i Jarmuschem.

Opowieść o pewnej służącej, która pomogła w dezercji uciekinierowi z Bundeswehry. Tytułowa bohaterka to kobieta, która przez opinię publiczną została określona jako ukochana mordercy i prowokatorka, a nawet winna śmierci matki...

Zack, bezrobotny disc-jockey, zostaje wyrzucony z mieszkania przez swą przyjaciółkę, Laurettę. Wpada w ręce policjantów podczas przewożenia kradzionego samochodu z jednej części miasta do drugiej. Jack, drobny stręczyciel zostaje namówiony do odwiedzenia hotelu, w którym znajdować się ma 18-letnia dziewczyna, świetny "materiał" na prostytutkę. Ale oto w pokoju hotelowym czeka na niego 10-letnie dziecko-dziewczynka... i oczywiście policja. W ten o to sposób Zack i Jack trafiają do tej samej celi w orleańskim więzieniu. Wkrótce dołącza do nich trzeci - "makaroniarz" Roberto.