Filmy śmierć, polska

Charles Xavier (James McAvoy) posiada niezwykłą moc telepatii. Zostaje poproszony przez CIA o pomoc w złapaniu innych ludzi obdarzonych nadprzyrodzonymi mocami, którzy zagrażają bezpieczeństwu narodowemu USA. Młody profesor zaczyna rekrutować innych mutantów, którzy mu pomogą w walce z niebezpiecznymi osobnikami.

Historia starzejącej się, doświadczonej życiem i schorowanej doktorowej Marty, borykającej się z nudą i wspomnieniami. Żyje ze swym mężem w małym miasteczku. Przypadek sprawi, że przypomni sobie, czym jest miłość, a nawet fizyczna fascynacja. Spotkanie z młodym mężczyzną i jego tragiczna śmierć w trakcie wspólnej kąpieli wywołują w niej uczucia i reakcje, jakich sama się nie spodziewała.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Miasto 44 nie będzie filmem historycznym, ani dokumentem o przebiegu Powstania Warszawskiego. Mimo że rozgrywa się w walczącym mieście, opowiada historię ludzi, a nie oddziałów czy barykad. Miasto 44 nie będzie argumentem w powstańczej dyskusji. Film ma przekazywać emocje, a nie ważyć racje, czy odsłaniać kulisy decyzji sprzed 70 lat. Miasto 44 nie będzie pomnikiem. Nie chcemy składać hołdu. Opowiemy historie prawdziwych, młodych ludzi. Niektórzy z nich zachowali się pięknie, inni załamali się i stchórzyli. Jedni marzyli o poświęceniu, inni o kochaniu się z dziewczyną. Nie szukamy spiżowych bohaterów. Miasto 44 nie będzie filmem o polityce. Będzie filmem o miłości, młodości i walce.

Historia trzech przyjaciół, którzy decydują się na założenie fabryki włókienniczej.

Jakub kłamca to opowieść o biednym właścicielu żydowskiej kawiarenki w okupowanej przez Niemców Polsce roku 1944, który przypadkowo słyszy komunikat radiowy o zwycięstwie wojsk sowieckich nad Niemcami. Jakub dzieli się zasłyszanymi wiadomościami z innymi mieszkańcami getta i widzi, jak dzięki nim odzyskują oni nadzieję na przetrwanie i wolę walki. Jakub zdaje sobie sprawę, że odtąd nie ma innego wyjścia jak kłamać. Udając, że ma dostęp do radia, fabrykuje komunikaty o coraz częstszych klęskach wojsk niemieckich, nieuchronnej interwencji amerykańskiej i rychłym końcu wojny. Wkrótce Niemcy dowiadują się o istnieniu nielegalnego radia i wszczynają obławę na mitycznego bohatera ruchu oporu, który ośmielił się im przeciwstawić.

Rodzeństwo małolatów wie, że istnieje życie ciekawsze niż wegetacja w ponurej dziurze. Biorą więc sprawy w swoje ręce i organizują napad na bank. Pomysł dobry, bo forsa jest przepustką do lepszego świata. Jednak wszystko się komplikuje. Podczas napadu ginie chłopak Anki, samochód którym jadą wylatuje z forsą w powietrze i jeszcze gonią ich gliny.

Jest rok 1994, na granicy polsko-niemieckiej kwitnie przemyt, rodzą się wielkie fortuny. Na styku władzy i biznesu, prawa i bezprawia leżą ogromne pieniądze, wystarczy wyciągnąć rękę. Pokusa jest ogromna – biznesmeni i politycy, policjanci i złodzieje myślą tylko o tym, jak po nie sięgnąć. Chętnych jest wielu – po obu stronach granicy. W świecie rządzonym przez ekonomię i prawa dżungli zagubili się Krzysiek i Anka. On – oskarżony o morderstwo, którego nie popełnił, ona – zmuszona do współpracy ze skorumpowanym wymiarem sprawiedliwości. Obydwoje zdążają ku samozatraceniu. Chyba że pomogą im ich rówieśnicy – młode wilki ruszające na podbój wielkiego świata.

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.