Filmy rodzina, małżeństwo

Carrie Fisher ze swadą i humorem opowiada na scenie o swoim barwnym, choć niełatwym życiu. Nie omija tematów związanych z burzliwym związkiem jej rodziców, dorastaniem w Hollywood czy własną karierą aktorską. Wspomina nieudane małżeństwo z Paulem Simonem i porusza kwestię swojego uzależnienia od narkotyków i alkoholu. Nie brakuje jej przy tym dystansu do siebie i lekkości języka. A trzeba przyznać, że Carrie ma o czym mówić. Jest aktorką, autorką scenariuszy i bestsellerowych książek – na podstawie jednej z nich powstał znany film Pocztówki znad krawędzi. Jej rodzicami byli piosenkarz Eddie Fisher, po którym, jak twierdzi, odziedziczyła psychozę maniakalno-depresyjną, i hollywoodzka gwiazda Debbie Reynolds. Fisher w wieku dziewiętnastu lat stała się ikoną popkultury, wcielając się w rolę księżniczki Lei w kultowej trylogii „Gwiezdne wojny”. Znakomity monodram Carrie Fisher, oparty na jej własnym scenariuszu i wyprodukowany przez stację HBO, został nagrany przed żywą publicznością. Produkcja bawi i wzrusza, a sama aktorka prezentuje się jako osoba obdarzona błyskotliwym poczuciem humoru, zmysłem autoironii, a także ciętym językiem. Za reżyserię filmu odpowiedzialni byli twórcy „Party Monster” oraz głośnych dokumentów „Głęboko w gardle” i „Becoming Chaz”, Fenton Bailey i Randy Barbato. Obraz został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Emmy (najlepszy montaż, najlepsza produkcja w kategorii program variety/musical/komedia).

Ja to mam szczęście to serial komediowy opowiadający losy przezabawnej pięcioosobowej rodziny. Akcja głównie dzieje się w kuchni – miejscu rodzinnych spotkań, gdzie poruszane są tematy codzienne, czasami komiczne, czasami tragiczne, gdzie się plotkuje przy kawie lub wypłakuje przy tabliczce czekolady. W rodzinie rządzi twardą ręką Joanna, z zawodu pielęgniarka. Jej obecny mąż Jerzy, oddany bezgranicznie i zakochany po uszy, pracuje jako deweloper. W domu jest troje dzieci: Ela –córka Joanny z poprzedniego związku, nastoletni syn Jerzego oraz 8-letnia Zosia, córka Jerzego i Joanny. W wychowaniu dzieci uczestniczą także była żona Jerzego i były mąż Joanny. Swoje trzy grosze wtrącają także dziadkowie: rodzice Joanny oraz pełna temperamentu, kochająca życie i… mężczyzn matka Jerzego. Taka mieszanka prowadzi do wielu zabawnych sytuacji.

Ostatnia część osobistego tryptyku filmowego reżysera Andrzeja Kondratiuka, w którego skład wchodzą również wcześniejsze filmy Cztery pory roku z 1984 roku oraz Wrzeciono czasu z 1995 roku. Film opowiada o rodzinie Kondratiuków i filmowej pasjii reżysera.

Ziemowit przyłącza się do grupy, która chce obalić rządy okrutnego Popiela.

Rodzina Tyrone nie należy do typowych. Mary (Katharine Hepburn) jest bojącą się świata neurotyczką, która szuka zapomnienia w narkotykach. Jej mąż James (Ralph Richardson), starzejący się aktor, topi swe smutki w alkoholu, opłakując zaprzepaszczoną raz na zawsze karierę. Ich starszy syn Jamie (Jason Robards) nie radzi sobie z życiem i rozpamiętuje wszystkie swoje porażki. Jedynie najmłodszy w rodzinie Edmund (Dean Stockwell), chory na gruźlicę początkujący pisarz, stara się zmierzyć z rzeczywistością.

Z pozoru, na pierwszy rzut oka Hellmanowie wyglądają jak typowa amerykańska rodzinka - jest Balthazor i jego żona Tina, ich dwoje dzieci, Mandy i Josh, ich pies Pazuzu i wujek Vlaartark. Jak się jednak okazuje, Hellmanowie są z piekła. Zostali wysłani na Ziemię przez diabła z pewną misją - mają nie dopuścić do tego, by ludzie dokopali się do ich piekielnych, podziemnych domów. Żeby wykonać zadanie, muszą zachowywać się jak typowi mieszkańcy przedmieścia. Szybko odkrywają, że jeśli chodzi o diabelskie zachowania, ludzie mogą z nimi śmiało konkurować. Zadanie Hellmanów okazuje się trudniejsze przez sympatię, jaką Balthazor darzy ludzi, nawet swojego niepoprawnego politycznie szefa Killbride’a (Kurtwood Smith, "Różowe lata 70te") i współpracownika, Turka Chevdeda (Kyle McCulloch). Balthazorowi bardzo podoba się też poczucie odpowiedzialności za swoich najbliższych i będzie próbował zastosować takie zasady także w swojej zwariowanej rodzinie. Spędzanie czasu w towarzystwie prowincjonalnych gospodyń domowych takich jak Majoe (Dina Waters, "Jak w niebie") nie jest dokładnie tym, co Tina rozumie pod pojęciem rozrywka… ale zawsze chętnie napije się zimnego drinka. Josh i Mandy są natomiast typowymi nastolatkami, co znacznie pomaga im zaadoptować się do nowej sytuacji. Wujek Vlartaark większą część czasu spędza na degustacjach i próbuje zaspokoić swoje najdziwniejsze smaki. Podczas gdy Pazuzu (pies) jest faktyczną głową rodziny, często musi odgrywać rolę rodzinnego zwierzaka.