Filmy dziecko, student

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Chris Pratt miał wszystko czego chciałby każdy nastolatek: super dziewczynę, przyjaciół, odnosił sukcesy sportowe w szkole, był lubiany. Wszystko to zmienił wypadek samochodowy spowodowany głupotą Chris'a, w którym zginęli jego przyjaciele, a on i jego ówczesna dziewczyna zostali poważnie ranni. Z uszkodzonym mózgiem i ciągle powracającymi wspomnieniami próbuje znaleźć sposób na życie. Pojawienie się nowych znajomych daje mu taką szansę, ale również sprowadza na niego zagrożenie.

Bezrobotny akrobata cyrkowy Abel Rosenberg (David Carradine) zna tylko jeden sposób przetrwania na arenie surrealistycznego cyrku, którym był Berlin w roku 1923 - jest to notoryczne pozostawanie w stanie nietrzeźwym. Jednak nawet to zamroczenie nie jest w stanie przysłonić zagrożenia i przerażającej tajemnicy - wszyscy jego znajomi, nawet ci najdalsi, giną w okrutny sposób. Czy Abel ocaleje, czy też jego umysł i dusza ulegną całkowitej destrukcji?

W 1890 roku, ojciec Adolf Daens (Jan Decleir) idzie do Aalst, miasta włókienniczego, gdzie pracują dzieci, płace i warunki pracy są straszne, biedni nie ma prawa głosu, a Kościół popiera drobnomieszczaństwo w ucisku robotników. Pisze kilka kolumn do gazety katolickiej, po nich potężnie zawrzało. Zostaje wydalony z partii katolickiej, więc wstępuje do chadeków i zostaje wybrany do Parlamentu Europejskiego. Rzym karci go, musi wybrać pomiędzy dwoma powołaniami, zostać dalej kapłanem, albo być przywódcą pracowników.

Oparty na powieści Kristin Hunter "Właściciel" jest jednym z najbardziej odważnych filmów swoich czasów. To zjadliwy, pełen współczucia i humoru komentarz dotyczący kwestii rasy i klasy w USA. Beau Bridges gra nieszczęśliwego bogacza Elgara Endersa, który w dobrej wierze kupuje kamienicę w zamieszkanej przez Afroamerykanów dzielnicy Park Slope na Brooklynie, doprowadzając tym samym do konfliktów wśród lokatorów i na łonie swojej snobistycznej rodziny.

Miasteczko rozpoczyna nieformalną trylogię o prowincji i prowincjonalności, z której bez skutku próbują się wyrwać niektóre postaci. Głównymi bohaterami filmu są brat i siostra, doświadczający po raz pierwszy kontroli systemu (hymn i czytanki w szkole), gier z otoczeniem (spotkania z głupkiem, osłem i żółwiem) czy odpowiedzialności za własne życie (słuchanie rodzinnej dyskusji). Pierwsza szkolna sekwencja, w której dzieci rozpraszają dziesiątki bodźców, jest prawdziwym mistrzostwem reżyserii dźwięku i obrazu. Drugą połowę filmu zajmuje nieśpieszna rozmowa rodziny przy dogasającym ognisku, pełna życiowych, czasem banalnych, mądrości, miłości i buntu.

„Gwiazda Kopernika” to pasjonująca animowana opowieść o człowieku, który dokonał największego odkrycia w dziejach świata. W niezwykłej epoce rozkwitającego Renesansu, astronomia miesza się z astrologią, alchemicy poszukują kamienia filozoficznego a podróżnicy dokonują wielkich odkryć. Wiara i nauka, cuda i rzeczywistość, złudy i marzenia. W tym wszystkim – mały Mikołaj, którego historia okrzyknie wielkim Kopernikiem … „Gwiazda Kopernika” to film animowany czerpiący z połączenia najlepszych cech tradycyjnego polskiego filmu animowanego i rozmachu wysokobudżetowych współczesnych animacji. Niezwykły i mądry film.

Historia uczniów szkoły teatralnej Amandiers w Nanterre, kierowanej przez Patrice'a Chéreau i Pierre'a Romansa, szczególnie w 1986 roku z inscenizacją Płatonowa. Jest to film autobiograficzny, postacie Stelli i Etienne'a to alter ego Valerii Bruni Tedeschi i Thierry'ego Ravela.

Lata siedemdziesiąte. Marek - nie ustabilizowany życiowo student paryskiej Sorbony "zalicza" dziewczynę za dziewczyną. Na uczelni poznaje urodziwą Karen, z którą wiąże się na dłużej. Intensywny i wyczerpujący tryb życia nie pozostaje bez wpływu na zdrowie chłopaka. Wyniki badań są niepokojące - podejrzenie odmy płuc. Marek wraca do Polski. Za nim jedzie Karen, która wszakże bohatera już nie interesuje. Mimo zdrowotnej niedyspozycji Marek postanawia kontynuować erotyczne podboje. W szpitalu poznaje pielęgniarkę Zuzię, która powodowana troską o pacjenta nawet na sali przedoperacyjnej zrobi wszystko, by ulżyć choremu. Efektem nowego romansu jest dziecko, które bohater obdarzy prawdziwym uczuciem. Niestety, Zuzia oczekuje od ojca swego syna wierności i odpowiedzialności, a to Markowi zupełnie nie w głowie. Tym bardziej, że poznaje Krystynę, żonę prominenta, która bardzo mu się podoba. By nie stracić ukochanej jedzie za nią "na gapę" do USA. Czeka go tam jednak srogie rozczarowanie...