Wojenny 2009

Historia podboju Normanów w roku 1066 rzuca nowe światło na jedną z najciemniejszych chwil brytyjskiej historii. Obserwujemy wszystko nie z perspektywy królów czy zdobywców, ale oczami zwykłych wieśniaków, którzy zostali wciągnięci w chaos. 1066 opowiada o inwazji, oporze i wojnie, widzianych oczami zwykłego człowieka i jego rodziny. Bohaterowie pochodzą z trzech plemion: Anglików, Normanów i Wikingów.

Program pokazuje największe bitwy w historii Drugiej Wojny Światowej pod kątem analizy postaci i decyzji dowódców stron konfliktów zbrojnych. To wszystko okraszone materiałami archiwalnymi, a także grafikami komputerowymi oraz kartonowymi makietami pól bitewnych.

Podczas potyczki amerykańskich żołnierzy z talibami dochodzi do potężnego wybuchu, który budzi uśpione gigantyczne robale. Zjadają one strzelających do nich Afgańczyków, pozostawiające przy życiu jedynie uwięzionych w jednym z budynków Amerykanów. Niestety wrażliwe na dźwięk potwory, uniemożliwiają im ucieczkę.

Film rozpoczyna się latem 1914 r. w Pradze – na krótko przed masowym ludobójstwem, znanym w historii jako I wojna światowa. Józef Szwejk, stary gadatliwy czeski żołnierz, uczy się życia w nowych warunkach sprzedając psy z podrabianymi rodowodami. Szybko jednak zostaje złapany w lokalnej knajpie i aresztowany za obrażanie cesarza i zdradę stanu. Podczas przesłuchania w sądzie Szwejk przyznaje się, że został wyrzucony z wojska z tego powodu, że jest imbecylem. Zamknięty w zakładzie psychiatrycznym, szybko zostaje wypuszczony, gdyż musi ustąpić miejsca żołnierzom, którzy oszaleli na froncie. Wkrótce jednak, pomimo swojego reumatyzmu i inwalidztwa, zostaje ponownie zmobilizowany. Na swojej drodze spotyka lubiącego wypić kapelana Otto Katza, pułkownika Łukasza, i wielu innych wypróbowanych kompanów. Pomimo swoich najlepszych starań, uważany za symulanta, prostolinijny i o dobrym sercu bohater, w pechowy i prześmieszny sposób zmierza na pierwszą linię frontu, ku pewnej śmierci. Jednakże Szwejk ma lepszy pomysł niż umieranie w bitwie za cesarza…

Akcja rozgrywa się 8-9 maja 1945 roku na niedużej wyspie, gdzie żyje pięć młodych kobiet, pięcioro dzieci i zdemobilizowany z frontu kapitan Karp Nicziporuk. Dorośli pracują w spółdzielni hodującej rybami – suszą je i wysyłają na front. Wkrótce wyjaśnia się, że młode matki zostały zesłane na wyspę z okupowanych przez faszystów terenów, a ojcowie dzieci to okupanci. Kobiety czekają na zakończenie wojny z nadzieją na wypuszczenie do domu. Niestety w dniu zwycięstwa na wyspę przybywa major NKWD Maksim Prochorow, który ma za zadanie wysłać matki do obozów pracy a dzieci do sierocińców...

Tytuł nawiązuje do powiedzenia Jean-Luc Godarda, że wszystko, czego potrzeba do zbudowania filmu, to dziewczyna i pistolet. Reżyser połączył tu w zaskakującą całość fragmenty romansów, filmów pornograficznych i propagandowych, głównie z czasów kina niemego, dowodząc, że u zarania X muzy archetypiczny mechanizm a girl and a gun konstruował sposób pojmowania nie tylko sztuki filmowej, ale i myślenia o świecie. Komentarzem do prezentowanych obrazów są fragmenty dzieł Safony, Platona i Hezjoda, co nawiązuje do mitotwórczej roli kinematografii. Tym oto sposobem namysł nad kinem zmienia się w uniwersalną refleksję ogarniającą całość ludzkiego istnienia i poznania. Powstaje urzekająca poezja filozoficzno-filmowa podejmująca tematykę roli kobiet i mężczyzn w świecie oraz ich wzajemnych relacji.

Miłosna opowieść o kobiecie, mężczyźnie, rodzinie, narodzie, ojczyźnie. Historia o Rebiya Kadeer - liderze dla ludu, terroryście dla Chin. Żyjąc teraz na wygnaniu w Stanach Zjednoczonych z pomocą przyjaciół i mediów walczy o prawa człowieka.

Budrus to palestyńska wioska położona w odległości 31 kilometrów na północny zachód od Ramallah, którą zamieszkuje zaledwie półtora tysiąca osób. Budrus znalazł się w światowym centrum uwagi w 2003 r., gdy rząd izraelski podjął decyzję o wybudowaniu blokady w postaci muru, mającego przebiegać dokładnie przez środek wioski. Wskutek tej decyzji Budrus miał się wkrótce stać miejscem ważkich protestów.

Jedenastoletnia Ana gra z kolegami w piłkę, wokół nich trwają konflikty zbrojne. Dla dzieci ta szara, smutna rzeczywistość to codzienność. W pewnym momencie piłka zostaje przerzucona przez płot, Ana musi przejść po nią do zakazanej strefy, a tam wplątuje się w dziwną grę z tajemniczym snajperem. Film jest poruszającą alegorią, prowokuje do refleksji nad bezsensem przymusowej utraty niewinności dzieci w obliczu wojny.