Kostiumowy 2005

Do malowniczego angielskiego miasteczka, pewnego dnia przybywa przystojny i bogaty Charles Bingley. Przyjezdny wzbudza oczywiste zainteresowanie lokalnej społeczności, zwłaszcza niezamożnych panien na wydaniu. Na bliższej znajomości z Charlesem szczególnie zależy pani Bennet, matce pięciu dorosłych córek. A sprawa jest paląca, bo intratne małżeństwo to jedyna szansa na uratowanie rodzinnego majątku. Z pozoru wszystko układa się znakomicie: Charles zakochuje się w jej najstarszej i najładniejszej córce, Jane. Tymczasem jego najlepszy przyjaciel, ponury i wyniosły pan Darcy, obdarza zainteresowaniem jej młodszą siostrę Elżbietę. Kłopoty i nieporozumienia wiszą w powietrzu.

Minęło dziesięć lat, odkąd rozstaliśmy się z Zorro. Don Alejandro de la Vega prowadzi spokojne życie, ma dziesięcioletniego syna, Joaquina. Nadal jako zamaskowany jeździec – Zorro, spieszy na pomoc biednym i uciśnionym, ale dużo czasu poświęca też spokojnemu życiu rodzinnemu. Jest rok 1851 – trwają przygotowania do wejścia Kalifornii w skład USA jako 31 stanu. Don Alejandro odkrywa intrygę chciwych biznesmenów i polityków działających w tajnym stowarzyszeniu Rycerzy Aragonii, mających zamiar storpedować ten proces. Mały Joaquín nie podejrzewa, że jego ojciec to idealizowany przez chłopca bohater – waleczny Zorro. Elena stawia męża przed wyborem: życie rodzinne albo czasochłonne czynienie sprawiedliwości. Gdy Alejandro łamie dane jej słowo i znowu zakłada maskę, Elena występuje o rozwód. Zorro krzyżuje plany bogaczy, lecz grozi mu rozpad rodziny. Na horyzoncie pojawia się bogaty Francuz, Armand, dawny znajomy Eleny, który z radością stwierdza, że kobieta, której zawsze pragnął, jest w separacji z mężem. Armand też należy do wspomnianego stowarzyszenia, gdzie wymagane jest bezwzględne posłuszeństwo.

Wenecja, osiemnasty wiek. Giacomo Casanova, słynny uwodziciel, awanturnik i pisarz, spotyka Francescę Bruni, pierwszą kobietę, która skutecznie opiera się jego zalotom. Nie chce się przyznać sam przed sobą, że zakochał się od pierwszego wejrzenia w nieprzystępnej dziewczynie. Musi jednak stawić czoło nie tylko niespodziewanemu uczuciu, ale też wysłannikowi Inkwizycji, biskupowi Pucciemu, którego ambicją jest oczyszczenie Wenecji z siejących zgorszenie wolnomyślicieli – takich jak Casanova.

Na obrzeżach państwa zakonnego stoi mały, zaniedbany zamek Bartenstein. Jego rezydenci to wyjątkowo wyjątkowi Krzyżacy. Ich miecze są śmiertelnie niebezpieczne... dla nich samych. Niedaleko zamku kwitnie wioska sprytnych rzemieślników, a w lesie grasują polsko-litewscy partyzanci. Poszukiwanie pradawnego skarbu Prusów zbiega się z niespodziewaną wizytą Wielkiego Mistrza wraz z jeszcze mniej oczekiwanym gościem...

Elżbieta I (Helen Mirren), córka Henryka VIII, podczas 45 lat swych rządów, wsławiła się zjednoczeniem kraju, targanego religijnymi konfliktami oraz odparciem hiszpańskiej Armady. Umarła jako jedna z najbardziej ukochanych monarchiń w historii Brytanii. Gdy zasiadała na tronie, poeci pisali o niej wiersze, malarze uwieczniali ją na obrazach, a muzycy dedykowali swoje utwory. Wszystko to składało się na legendę Królowej Dziewicy. Ale to nie wszystko. Film ukazuje Elżbietę I przede wszystkim jako kobietę. Kobietę, która musiała znosić poniżające badania lekarskie, przed zaślubinami z francuskim księciem. Kobietę, która władała całym narodem, ale nie mogła poślubić tego, którego naprawdę kochała. Jej romans z mężczyzną o połowę młodszym niż ona sama, spowodował zagrożenie jej pozycji jako królowej. Bowiem dla Elżbiety każda, nawet najbardziej osobista decyzja miała wymiar polityczny. W wieku 46 lat, będąc już królową od dwóch dekad, Elżbieta staje w obliczu dwóch wyzwań: zagrożenia ze strony katolickiej Hiszpanii oraz odwiecznego problemu sukcesji tronu. Wydarzenia te stanowią trzon fabuły filmu.