Komedia 1949

Casey Edwards i Freddie Phillips pracują jako obsługa w hotelu, w którym dokonano zabójstwa. Dyrektor hotelu i niektórzy goście myślą, że mordercą jest Freddie. Inni pracownicy, nie chcąc dopuścić do drobiazgowego śledztwa, w trakcie którego mogłyby się wyjawić ich drobne przestępstwa, starają się nakłonić go, aby się przyznał. Jednak na wrodzoną głupotę Freddiego nie pomaga nawet hipnoza wykonana przez fakira Swami Talpura...

Na kołchoźnym jarmarku spotykają się przedstawiciele dwóch prosperujących kubańskich kołchozów - Galina Pierieswietowa i Gordiej Woron. Kochają się, ale ukrywają swoje uczucia, bo są dawnymi konkurentami - celem każdego z nich jest doprowadzić swój kołchoz do zwycięstwa.

Odtrącona przez rodzinę młoda arystokratka wychowuje swojego syna w poczuciu przynależności do utytułowanego rodu. Kiedy Louis dorasta jego pragnienie osiągnięcia tytułu księcia sprowadza go na drogę przestępstwa. Aby osiągnąć swój cel musi bowiem uśmiercić swoich krewniaków...

Donald zaobserwował pracującą w jego szklarni pszczołę. Wpada na pomysł, by wytropić miejsce składowania przez nią miodu. Jednak pszczoła nie zamierza łatwo oddać kaczorowi efektów swojej pracy...

Chip i Dale zbierają żołędzie na zimę, ale mają ich za mało i nie mogą znaleźć więcej. Zauważają jednak, że Donald używa żołędzi do obsadzenia terenu bez drzew, i obmyślają plan jak mu je zabrać. Donald walczy z Chipem i Dale'em o żołędzie.

Donald kradnie orzechy Chipa i Dale’a, aby wykorzystać je w swoim sklepie z masłem orzechowym, który ma kształt wielkiego orzecha włoskiego. Wiewiórki myślą, że sklep jest prawdziwym orzechem. Otwierają więc dach i kradną masło orzechowe, a Donald udaje się w pogoń za nimi. Ostatecznie wpada na drzewo, a Chip i Dale ładują go do kłody, jak do armaty. Następnie wrzucają tam gniazdo szerszeni, aby wystrzelić Donalda do pobliskiego jeziora.

Guy de Kerentrec (Jacques Pills) jest bezczynnym młodym spadkobiercą. W kasynie dosłownie rujnuje arabskiego księcia Alego Beya (Robert Burnier), który chcąc odbudować swoje życie, zaciąga ogromny hazardowy dług, który obiecuje spłacić w ciągu kilku dni, gdy tylko znajdzie pieniądze. Co więcej, księżna Kerentrec (Denise Grey) aranżuje małżeństwo swojej chrześniaczki Sabine (Danielle Godet) z Guyem, którego oczekuje się na zamku na prezentacje przed publicznością gości. Facet nie przestaje czekać i w końcu wysyła telegram, w którym wyjaśnia, że ​​ma lepsze rzeczy do roboty niż chodzenie na tego rodzaju przyjęcia. Zirytowana księżna wychodzi, aby wyjaśnić wszystko swojemu siostrzeńcowi, a za nim podąża jej kamerdyner Léon. Sabine również odchodzi, ale sama. Po kilku nieudanych wyjaśnieniach między namiotem a siostrzeńcem Guy instruuje Léona, aby poszedł i odebrał swój dług od księcia. Książę okazuje się, że nie jest w stanie tego zrobić, Leon wpada na pomysł przejęcia żon księcia w zastaw do czasu uregulowania należnej sumy. Wszystkie żony księcia się zgadzają, z wyjątkiem Brigitte, która ucieka. Następnie jej miejsce zajmuje Sabine (której Guy nigdy nie widział). Następuje bardzo długa sekwencja, w której księżna robi wszystko, co w jej mocy, aby uniemożliwić Guyowi sypianie z jego młodymi damami... a po tygodniu frustracji rzuci się w ramiona Sabine, obiecując jej wieczną miłość.

Irena (Martine Carol) wyszła za mąż za Renaldo Corteza (Luis Mariano), ukochanego piosenkarza, który żyje wyłącznie swoją sztuką. W jej cieniu Arthur Bidois (Robert Dhéry) monitoruje poczynania Ireny, a kiedy ona zirytowana wychodzi z młodym mężczyzną imieniem Gérard (André Le Gall), to Bidois zostaje oskarżony przez Renaldo. Wierny przyjaciel znakomicie wypełnia swoją misję i udaje mu się pogodzić Irenę i Renaldo.

Satyra na świat wydawniczy, w której występują zaciekły szef Moscat (Pierre Fresnay), odnoszący sukcesy, ale przystojny autor, Maréchal (Frank Villard), kolejny odnoszący sukcesy, ale złośliwy autor, Bourgine (Jean Aymé), pisarz trawiony ambicjami, Brégaillon (Jean Brochard) i bohater, Marc Fournier (Rellys), zdobywca nagrody Zoli. Z naiwności ten drugi szybko staje się groźny, zwłaszcza że zdrady żony dostarczyły mu materiału na nową powieść.

Śmietnikowy kot kradnie czuprynę miejscowego psa, aby oszukać sąsiedniego buldoga Spike'a i mieć szansę na zjedzenie kanarka, którego pilnuje Spike.