Fantasy 1972

Pisarka Cathryn i jej mąż Hugh, wyjeżdżają do swojego domku letniskowego. Kobieta chce tam pisać swoją książkę. Zaczynają ją jednak nachodzić wizje z przeszłości. Ciągle widzi swojego byłego kochanka, który zginął trzy lata wcześniej w katastrofie lotniczej. Kiedy do ich domku zawitają goście - jej drugi kochanek z córką, sprawy zaczną się komplikować jeszcze bardziej.

Film jest oparty na książce Davida Reubena i przedstawia siedem rozdziałów dotyczących seksu i zagadnień z nim związanych np. "Czy afrodyzjaki działają?", "Co to jest Sodoma?", "Czy transwestyci są homoseksualistami?", albo "Co się dzieje podczas ejakulacji?". Wszystko przedstawione w stylu Woody'iego Allena.

Młoda para na europejskich wakacjach zapoznaje się z pewną hrabiną i jej garbatym sługą. Nowo poznana para zamieszkuje osobliwe zamczysko gdzie zatrzymują się młodzi. Na zamku ku ich zdziwieniu odprawiane są m.in. czarne msze połączone z seksualnymi ekscesami.

Opowieść o tym, jak Baba Jaga ukradła Jewdokii dwie małe córeczki: Maszeńkę i Daszeńkę i zmieniła je w łanie. Lecz u odważnej Jewdokii znalazło się wielu pomocników: Słońce, Miesiąc, Wiatr, Złote Rogi i sama Ziemia. Bajkowy jeleń Złote Rogi daje jej czarodziejski pierścień, który pomoże w dalekiej i niebezpiecznej drodze...

Dogu, władca Wandali, zabija żonę Atylli i porywa jego synka. Bojąc się o życie syna, władca Hunów wysyła swojego najlepszego wojownika Tarkana, by odzyskał dziecko. Tarkan wraz z przyjacielem Kulke i grupą akrobatów, wymyślają śmiały plan odbicia malca z fortecy Dogu. Niestety, Dogu ma na swoich usługach nie tylko setki wojowników, ale i czarownicę Goshę.

Piętnaście lat po tym jak mieszkańcy miasteczka uśmiercili dręczącego ich wampira, jego klątwa zaczyna się wypełniać. Miasteczko ogarnia bowiem plaga i zostaje ono odizolowane. Wkrótce pojawia się tam trupa cyrkowców, której członkowie pragną zemsty na mieszkańcach i przywrócenia do życia hrabiego Mitterhausa.

W pierwszej scenie "Wewnętrznej blizny" lekko przerażona Nico pyta swojego towarzysza: Dokąd mnie zabierasz? Wkrótce oboje ruszają w malowniczą podróż do świata przepełnionego symboliką rodem z Biblii i starożytnych mitów. Realizowany między innymi w Dolinie Śmierci i na Islandii film zachwyca wizualnym pięknem. Wedle słów samej Nico enigmatyczna fabuła to w rzeczywistości poemat o kruchości życia.

Profesor ornitologii mieszkający w zacisznej willi położonej w dużym parku, przeprowadza badania nad wybranymi gatunkami ptaków. W trakcie kolejnego spaceru po parku, pod drzewem znajduje stare taśmy magnetofonowe. Zaintrygowany tym odkryciem oczyszcza je i zaczyna przesłuchiwać. Na taśmach są zapisane psychoanalityczne sesje.

Alicja podążając za białym królikiem, wpada do dziury która prowadzi do Krainy Czarów. Tam rozpoczyna wędrówkę po niezwykłym, ciekawym i czasem bardzo dziwacznym świecie. Spotyka zarówno przyjazne jak i wrogie postacie, by ostatecznie skonfrontować się z gniewną i surową Królową Kier.

Dawno, dawno temu był drwal, jego żona i ich siedmiu chłopców. Żyli w biedzie i zostali zmuszeni do ciężkiej pracy na zamku, w którym Rosemonde, mała księżniczka, jest kochana przez swoich rodziców, którzy nie wiedzą już, co jej dać. Cierpi na samotność. Ich ostatni dar, niebieski motyl, unosi wiatr. Pomimo wszystkich badań króla, pozostaje on nie do wyśledzenia. Ląduje u Tomcia, do ostatniego urodzonego drwala. Chłopiec przyniesie go osobiście małej księżniczce. Cieszy się, że w końcu znajduje towarzysza, każe mu obiecać, że znów go zobaczy, ale nadchodzi głód. Drwal nie jest już w stanie zaspokoić potrzeb rodziny, więc traci dzieci w lesie. Tomcio, który słyszał, jak rodzice przygotowują się na stratę, podnosi białe kamyki i rozrzuca je na ścieżce. Żeby dzieci mogły iść do domu. Drwal próbuje ponownie następnego dnia, a Tomcio zdążył tylko zabrać okruchy chleba...