Filmy warszawa, ucieczka

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...

Zanim Monika Milewska i Artur Sagowski się poznali, wiedzieli o życiu już całkiem sporo. Niestety głównie to, że nie zawsze jest łatwe… Monika miała „pod górkę”. Opuszczona jako dziecko przez matkę, wychowywała się w domu dziecka. Wie, że musi liczyć na siebie. Nikt za nią trudnych i ważnych decyzji nie podejmie. Jej codzienność to ciągła walka – dosłownie i w przenośni – Monika zarabia przecież na życie jako bokserka. Artur – wykształcony ekonomista z zamożnej warszawskiej rodziny. Od dziecka realizował swoje pasje. Z sukcesami brał udział w wyścigach samochodowych, a niedawno objął fotel prezesa w rodzinnej firmie. Nie ma w nim jednak cienia snobizmu, ani wywyższania się. Ceni sobie w ludziach dobro i tym też kieruje się w życiu. Ona - licząca każdy grosz i On – podpisujący milionowe kontrakty. Na dodatek, każde z nich z poukładanym już życiem osobistym… I jak teraz wrażliwy twardziel – Artur ma porzucić swoją piękną dziewczynę, a Monika zostawić chłopaka, z którym jest od lat? Jakby tego było mało: są miliony Artura, na które wielu, także członków rodziny, patrzy z zazdrością i myśli tylko o tym, jak się do nich dobrać. Jest też bokserski talent Moniki - ambicja jej chłopaka i bokserskich promotorów…

Opowieść rozgrywa się w czasie agresji Niemiec na Związek Radziecki. Niemcy zajmują Lwów, gdzie od razu rozpoczynają się masowe prześladowania Żydów, którzy pozostali w mieście. Lwowianie gremialnie uciekają, także główni bohaterowie filmu: małżeństwo Raisy i Sebastian, którzy przedostają się do Warszawy. Sebastian jest Żydem, więc muszą się ukrywać. On nie wytrzymuje napięcia, popada w obłęd, choroba nasila się do tego stopnia, że stanowi śmiertelne zagrożenie nie tylko dla żony…

Film składa się z dwóch luźno ze sobą związanych tematycznie nowel. Część pierwsza opowiada o warszawskim cwaniaku Dzidziusiu, który przypadkowo wciągnięty w Powstanie Warszawskie zdobywa się na czyn bohaterski, choć właściwie niepotrzebny. Akcja drugiego opowiadania rozgrywa się w niemieckim oflagu i po raz pierwszy przedstawiono w niej życie polskich oficerów w obozie jenieckim w czasie ostatniej wojny. Do legendy urasta tu ucieczka por. Zawistowskiego. Tylko najbardziej wtajemniczeni wiedzą, że cały czas jest on w obozie - ukryty w przewodzie wentylacyjnym. Mimo starań i opieki kolegów bohater umiera - z zimna i samotności. A wszystko po to, by zachować legendę, która podtrzymywała na duchu wszystkich stłoczonych w obozie żołnierzy.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Karol, polski fryzjer ożeniony z młodą francuską modelką stał się impotentem. Po rozwodzie zostaje wyrzucony na francuski bruk. W metrze poznaje równie jak on opuszczonego rodaka, który pomaga mu przemycić się z powrotem do Polski. W kraju postanawia się zrewanżować swojej byłej żonie. Dzięki podstępowi w szybkim czasie bogaci się, a następnie aranżuje własną śmierć. Eks-małżonka przybywa do Polski na pogrzeb Karola. On demaskuje się przed nią , miłość zostaje wskrzeszona. Czy jednak nie za późno?

Funkcjonariusz w czarnej, skórzanej marynarce i sweterku polo, łamiący wszelkie opory moralne, 500-złotowy banknot z „górnikiem”, szczyt dobrego smaku – papierosy Silesia, radiowóz marki Warszawa i mrożący krew w żyłach pościg na brukowanych kostką ulicach Warszawy – syrenką za starym wartburgiem. To klimat, który – wyprany dziś z politycznych i propagandowych kontekstów – budzi w widzach odruch sympatycznej nostalgii za starymi, dobrymi czasami.

Bohaterem serialu jest „Kruszon” – podkomisarz Centralnego Biura Śledczego, który wypowiada wojnę przestępcom, którzy zabili kilkoro jego kolegów – policjantów. Szefem warszawskiej mafii jest „Topor”, który współpracuje z policją i tym samym ma spokój w prowadzeniu agencji towarzyskich, handlowaniu lewym alkoholem i marihuaną. Jednak władzę w mieście ktoś chce przejąć – są bezwzględni, brutalni i dobrze wyszkoleni, to byli komandosi z legii cudzoziemskiej. „Grand” i „Juby” mordują Patryka – syna „Topora”, a ten poprzysięga zemstę. „Juby” wkrótce trafia do aresztu, gdzie zostaje zamordowany przez „Topora”, ale tak naprawdę to „Grand” jest inicjatorem tej egzekucji. Tymczasem „Kruszon” ma zamiar zostać (jako agent CBŚ) wspólnikiem „Granda”. Między mężczyznami dochodzi do spotkania...

Pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady". Osią fabuły stały się dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych. Całość skonstruowana na zasadzie powieści-rzeki, składa się z dziesięciu godzinnych odcinków. W głównych rolach upamiętnili się Leonard Pietraszak jako pułkownik Dowgird i Ryszard Pietruski jako jego wachmistrz i przyjaciel, kuty na cztery nogi sługa Kacper. Sercami nieustraszonych zabijaków zawładnęły piękna starościanka Anna (Elżbieta Starostecka), wychowanica hetmana Sobieskiego (Mariusz Dmochowski) oraz szlachcianka Magda (Anna Seniuk).

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.