Filmy polityka, prl, partia komunistyczna

Witek Długosz wychowywany był tylko przez ojca. Matka i jego brat bliźniak zmarli w trakcie porodu w 1956. Mieszkali wówczas w Poznaniu. Potem przeprowadzili się do Łodzi i zamieszkali u ciotki zagorzałej komunistki… Po maturze Witek rozpoczyna studia medyczne. Kiedy umiera ojciec, bierze urlop dziekański i przeprowadza się do Warszawy… Losy bohatera to nieustanne poszukiwanie własnej drogi. Z wielkim przekonaniem angażuje się w działalność organizacji młodzieżowej pod patronatem działacza partyjnego. Kiedy nie spełnia to jego oczekiwań, z nie mniejszym zapałem poświęca się pracy konspiracyjnej w opozycji. Odmawia przyjęcia paszportu, gdy warunkiem jego otrzymania jest współpraca ze służbami. Poświęca się pracy naukowej, odmawia wstąpienia do partii… Wydaje się, że wreszcie znalazł swoje miejsce na ziemi… Ale czy na długo?

Druga połowa lat siedemdziesiątych. Pełna temperamentu młoda reżyserka realizuje swój film dyplomowy, który będzie opowiadał historię błyskawicznej kariery i upadku jednego z bohaterów pracy socjalistycznej. Zbierając materiały, Agnieszka odkrywa coraz to nowe kulisy wydarzeń, dociera do ludzi, którzy znali Mateusza Birkuta i współtworzyli jego legendę. Bardzo szybko okazuje się, że rzeczywistość dokumentowana na czarno-białych taśmach była kreowana w o wiele większym stopniu, niż wolno o tym mówić. Gdzieś w tle cały czas stoją ludzie, którzy wszystkim mającym coś do powiedzenia chętnie zamknęliby usta. Agnieszka coraz bardziej emocjonalnie angażuje się w swoją pracę i nawet kiedy promotor odbiera jej sprzęt, nie zamierza się poddać. Sprawa zatacza coraz szersze kręgi, ale ciągle brakuje w niej najważniejszej postaci, nikt nie wie, co tak naprawdę stało się z Birkutem. Udaje się jednak znaleźć kogoś innego - jego syna, Maćka..