Filmy artysta, aktor

Julio Arenas (Jose Coronado), słynny aktor, znika podczas kręcenia filmu. Jego ciała nigdy nie odnaleziono, a policja zakończyła dochodzenie. Dwadzieścia dwa lata później program telewizyjny poświęca jeden wieczór tej tajemniczej sprawie i prosi o zeznanie najlepszego przyjaciela Julio, reżysera filmu, Miguela Garaya (Manolo Solo). Jadąc do Madrytu, Miguel zagłębi się w swoją przeszłość...

Jep Gamberdella – przystojny, czarujący mężczyzna – pomimo pierwszych oznak starzenia się w pełni korzysta z miejskiego życia. Chodzi na szykowne kolacje i przyjęcia, gdzie jego bystry dowcip i przyjemne towarzystwo są zawsze mile widziane. Na tarasie jego rzymskiego apartamentu z widokiem na Koloseum, wydaje przyjęcia, na których "ludzka aparatura" rozbierana jest do naga i gdzie rozgrywana jest komedia nicości.

Dokument przedstawia portret jednego z najbardziej płodnych i wpływowych artystów naszych czasów, jakim był David Bowie. Zajmował się on przede wszystkim muzyką i filmem, ale eksplorował także różne inne formy sztuki, między innymi taniec, malarstwo, scenopisarstwo czy też teatr na żywo. Dzięki archiwalnym nagraniom reżyser Brett Morgen zaprasza widzów w podróż przez twórcze życie sławnej ikony i pozwala wybrzmieć jej własnym głosem.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

Marek Późny przyszedł na świat gdzieś na polskiej prowincji, w znamiennym roku 1968. Jego doświadczenia w sposób naturalny stają się doświadczeniami jego pokolenia, a także sporej grupy Polaków. No, może nie wszystkie: nie każdy wszak wybiera na swych idoli autorytety tak skrajne, jak Pan Bóg Wódz Narodu Wybranego i Winnetou Wódz Apaczów. Obaj każdy na swój sposób stają się doradcami dojrzewającego Marka, jego drogowskazami w kluczowych momentach życia.

Tytułowe kalosze szczęścia to magiczny atrybut Terencji i Felicji, dwóch krakowskich wróżek. Owe niezwykłe kalosze przenoszą ich kolejnych właścicieli w czasie i w przestrzeni. Ale czy przyniosą im także szczęście, którego pragną?

Robert Wilson – geniusz kreatywności – jeden z najbardziej kontrowersyjnych i niekonwencjonalnych artystów naszych czasów. Reżyser, aktor, choreograf, tancerz, dramaturg, architekt, rzeźbiarz, scenograf. Stworzył swój własny, niepowtarzalny język wizualny. Przez czterdzieści lat jego estetyka miała olbrzymi wpływ na międzynarodowy teatr i operę. Inscenizował najróżniejsze gatunki i style, od dramatów Eurypidesa po opery Straussa, współpracował m.in. z Philipem Glassem, Tomem Waitsem, Susan Sontag, Davidem Byrne'em, Allenem Ginsbergiem, Williamem S. Burroughsem. Katharina Otto-Bernstein przez pięć lat towarzyszyła Wilsonowi z kamerą. Udało się jej namówić go na zwierzenia dotyczące trudnego dzieciństwa. Interesowały ją także słynne produkcje. Powstał portret kontrowersyjnego twórcy i jego niekonwencjonalnych metod pracy.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.

Mike Nichols zaczął swoją karierę w Hollywood od bycia aktorem. Sławę zdobył jednak w 1966 roku, debiutując jako reżyser głośnym obrazem Kto się boi Virginii Woolf. Film został bardzo wysoko oceniony przez krytyków, a sam twórca otrzymał nominacje do Oscara i Złotego Globu. Kolejny film Nicholsa pt. Absolwent ugruntował pozycję reżysera jako wybitnego artysty. W 2014 roku Mike Nichols usiadł przed kamerą ze swoim dobrym przyjacielem i współpracownikiem Jackiem O'Brienem. Mężczyźni rozmawiali m.in. o wczesnej karierze filmowca oraz jego duecie twórczym z Elaine May.