Filmy artysta, lata 60., aktor

Mike Nichols zaczął swoją karierę w Hollywood od bycia aktorem. Sławę zdobył jednak w 1966 roku, debiutując jako reżyser głośnym obrazem Kto się boi Virginii Woolf. Film został bardzo wysoko oceniony przez krytyków, a sam twórca otrzymał nominacje do Oscara i Złotego Globu. Kolejny film Nicholsa pt. Absolwent ugruntował pozycję reżysera jako wybitnego artysty. W 2014 roku Mike Nichols usiadł przed kamerą ze swoim dobrym przyjacielem i współpracownikiem Jackiem O'Brienem. Mężczyźni rozmawiali m.in. o wczesnej karierze filmowca oraz jego duecie twórczym z Elaine May.

Opowieść o życiu Jonasza Kofty w PRL-u. O tym, jak w tym systemie znajdował sobie enklawy wolności i jaką cenę za to płacił. O jego wiecznej wędrówce, o sukcesach i dramatach, o chwilach buntu wobec zniewolenia i momentach godzenia się z losem, o chorobie, którą przewalczył i o śmierci, która przyszła niespodziewanie i za wcześnie. Ale i o radości życia, dowcipie i pogodzie ducha. Film nie jest wyliczanką piosenek autorstwa bohatera. Niektóre utwory Jonasza Kofty stały się wręcz komentarzem do kolejnych epizodów z życia poety. Film wzbogacają materiały archiwalne, które odtworzą atmosferę PRL-u w latach 60. , '70. i 80. Kontrapunkt stanowi piosenka Kofty „Radość o poranku”. Z tego okresu pojawi się pięć obszarów działalności Jonasza: Kabaret pod Egidą, Klub Studencki Hybrydy, Polskie Radio, knajpa Estrada. Jonasza Koftę wspominają jego najbliżsi: żona Jaga i syn Piotr oraz aktorzy, kompozytorzy, wykonawcy jego tekstów, koledzy po piórze, m.in.: Jan Pietrzak, Stefan Friedmann, Wojciech Młynarski, Andrzej Dudziński, Ewa Dałkowska, Irena Karel, Hanna Banaszak, Allan Starski, Feliks Falk, Janusz Kapusta, Józef Soszyński, Jerzy Stuhr, Juliusz Loranc, Krzysztof Baumiller, a także inni koledzy, towarzysze biesiad i wędrówek Jonasza po mieście. Współcześnie realizowane sceny (wspomnienia) zostały zilustrowane licznymi materiałami archiwalnymi.

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.