Filmy lata 30., socjalizm

Rok 1937. Tenzin Gyatso, rozkoszny dwulatek z biednej, tybetańskiej rodziny, przygląda się rozłożonym przed nim przedmiotom. Dla niego to tylko zabawa, ale dla obserwujących tę scenę mnichów buddyjskich bezbłędne rozpoznanie przez malca przedmiotów należących do zmarłego właśnie XIII Dalaj Lamy i uznanie ich za własne to znak, że ów malec jest XIV Dalaj Lamą - XIV wcieleniem (reinkarnacją) Buddy Miłościwego. W przyszłości sądzone mu zatem będzie stać się religijnym i politycznym przywódcą Tybetu...

Nowe spojrzenie na Hollywood lat 30. XX wieku oczami zjadliwego krytyka społecznego i uzależnionego od alkoholu scenarzysty Hermana J. Mankiewicza, który ściga się z czasem, aby ukończyć scenariusz Obywatela Kane’a dla Orsona Wellesa.

Główną bohaterką filmu jest Irlandka Mary Lavelle’a, która przybywa do Hiszpanii, by uczyć języka angielskiego córki doktora Vicente’a Areavaga. W malowniczych krajobrazach Półwyspu Iberyjskiego poznaje nową fascynującą kulturę i obyczaje. Jednocześnie jest świadkiem rozpoczynającej się wojny domowej w Hiszpanii. W tych okolicznościach zakochuje się w żonatym synu swojego chlebodawcy.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.

Lata 30. XX wieku, Oklahoma. Czasy wielkiego kryzysu. Rodzina biednych farmerów, po tym jak musieli opuścić swoje gospodarstwo z powodu suszy, a co za tym idzie niewypłacalności, wyrusza do Kalifornii. Jazda zdezelowanym pojazdem nie należy do przyjemności, a i El Dorado, które mieli nadzieję ujrzeć, mija się z ich wyobrażeniami. Pełno tam bowiem ludzi takich jak oni. Ubogich rolników, którzy przybyli z nadzieją na znalezienie pracy i lepszego życia.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.