Filmy lata 40., nazizm

Niemcy. Rok 1945. Kiedy życie w Monachium, ze względu na wojnę, robi się coraz bardziej niebezpiecznie, Felix wraz ze swoją Mamą wyjeżdżają na wieś. Choć wokół kwitną łąki, a powietrze pachnie wiosną, tu również widać samoloty i słychać ryk syren. W nowej rzeczywistości Felix musi nie tylko przyzwyczaić się do obcego domu, ale również przekonać do siebie rówieśników. Kiedy chłopiec zaprzyjaźnia się z Karrim, synem lokalnego dowódcy, zaczyna coraz bardziej podzielać jego poglądy i niezachwianą wiarę w zwycięstwo Niemiec. Wkrótce jednak będzie musiał zmierzyć się z niespodziewanymi wydarzeniami i odpowiedzieć na trudne pytania. Dlaczego uznajemy kogoś za wroga? I co w rzeczywistości oznacza bohaterstwo?

Po uwieńczone pełnym sukcesem misji wysadzenia dział Navarony, Mallory (Robert Shaw)i Miller (Edward Fox) zostają wysłani do Jugosławii z kolejnym, prawie niemożliwym do wykonania zadaniem. Po drodze przyłączają się do specjalnej jednostki komandosów amerykańskich pod dowództwem podpułkownika Barnsby'ego (Harrison Ford). W Jugosławi zostają schwytani przez Niemców. Niepowodzenie misji zdaje się być pewne. Jednak po spektakularnej ucieczce komandosom udaje się wysadzić niezwykle ważny strategicznie most ratując tym samym otoczone przez wroga partyzanckie oddziały Tito.

Ojciec Merrin (Stellan Skarsgård) spotyka w Kairze kolekcjonera antyków, który namawia go do wzięcia udziału w brytyjskiej wyprawie archeologicznej w odległych rejonach Kenii. Odkrywa tam kościół z czasów bizantyjskich w nienaruszonym stanie – jak gdyby został przysypany ziemią w dniu, w którym powstał. Kolekcjoner przekonuje Merrina, który jest także archeologiem, aby ten odnalazł ukryty w kościele antyczny relikt, zanim znajdą go Brytyjczycy. Nie wie jednak, że czai się tam coś, co przerośnie ich wyobrażenia. Wkrótce krew popłynie po równinach Wschodniej Afryki. Rozpoczyna się koszmar. W miejscu narodzin Zła Merrin będzie mógł w końcu spojrzeć mu w twarz.

W czasie okupacji we Francji kolejarz znajduje wiadomość zrzuconą z pociągu deportacyjnego, na której są słowa: „Żyję i kocham cię – Sara” oraz adres. Odkrywa, że ​​syn Sary, który ma zaledwie cztery lata, uniknął obławy.

Akcja rozgrywa się w Rosji latem 1941 r. Żołnierz Ivan Chonkin (Gennadi Nazarov) nie jest dobrze przystosowany do swojego życia w wojsku. Czuje się znacznie bardziej komfortowo z końmi kawalerii, którymi się opiekuje. Pewnego dnia kapitan postanawia przenieść Chonkina do małej zagubionej wioski; wyposażony w karabin i skąpe porcje jedzenia na tydzień. Misją jest monitorowanie starej maszyny wojskowej, dwusilnikowego U2, który z powodu awarii wykonał przymusowe lądowanie na łące w pobliżu wioski. W pobliżu jest jakaś wieśniaczka, która hoduje ziemniaki w swoim ogrodzie warzywnym. Jest tylko kilka metrów od wartownika i jego samolotu. Njura (Zoya Buryak), młoda listonoszka, wydaje się być samotna: w sumie dobry interes dla porzuconego żołnierza. Oczywiście, Chonkin nie musi długo prosić ją o picie, a to się kończy w łóżku, które oboje dzielą. On ją kocha, ona potrzebuje mężczyzny i oboje mogą żyć prawie normalnym życiem: kochać się, rozmawiać z sąsiadami, doić krowę, zazdrościć, kochać się ponownie. Ale kochankowie nie są sami na świecie...

20 stycznia 1942 roku niemieccy wysokiej rangi oficjele spotkali się w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie, by tam naradzić się w sprawie ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Naradom przewodził Reinhard Heydrich (Philipp Hochmair), który działał z upoważnienia nadanego przez Hermanna Göringa do podjęcia wszelkich kroków, by rozwiązać na zawsze kwestię żydowską w Europie pod wpływami Rzeszy.