Filmy obóz cygański, pieniądz

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Londyńskie grupy przestępcze wpadają w wir chaosu wraz z pojawieniem się w mieście bezcennego klejnotu.

Brute (Til Schweiger) - brutalny, szorstki recydywista, pół Anglik, pół Polak - zostaje zesłany w ramach resocjalizacji do dziecięcego szpitala w Rumunii, którym zarządza ordynator Sincai (Pete Postlethwaite). Trafia do przedsionka piekła. Niemal każdego dnia szpitalna furmanka wywozi trumnę z ciałem zmarłego dziecka. Pielęgniarka Mara (Polly Walker) dwoi się i troi, żeby ulżyć swoim małym podopiecznym w ich nieszczęściu. Chirurg Babits (John Hurt), zmuszony do wykonywania swoich obowiązków w okropnych warunkach i często przez to bezsilny wobec śmierci, topi stresy w alkoholu. Brute staje twarzą w twarz z przerażającą prawdą: jedynym ratunkiem dla dzieci jest sprzedawanie ich rodzinom zastępczym z Zachodu. Uzyskane w ten sposób pieniądze pozwalają przetrwać pozostałym pacjentom szpitala. Tymczasem w bohaterze zakochuje się dwunastoletnia, chora Cyganka, Elena (Ida Jabłońska).

Cyganka prawdę ci powie i… przepowiada Michałowi zabicie bruneta, oczywiście wieczorową porą. W tym dniu jest sam w domu, postanawia w spokoju popracować. Ze zgrozą odczuwa, że proroctwa cyganki zaczynają się spełniać: znajduje zgubiony zegarek, w totolotku padają przepowiedziane liczby… Wychodzi z domu, ale nigdzie nie może znaleźć spokojnego kąta do pracy. Późnym wieczorem, zjawia się w jego mieszkaniu niespodziewany gość z prowincji, Krępak, z teczką pełną pieniędzy…

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.