Filmy kapłanka

Trzy tysiące lat temu. Egipt faraonów był centrum cywilizacji. Biblijna opowieść o Józefie. W tym filmie Józef nazywa się Ram. Ram, syn bardzo biednego plemienia, decyduje się uciec, aby spróbować szczęścia w Egipcie i zaspokoić swoje pragnienie nauki. Ale próby, które są przed nim, są o wiele większe.

IX wiek. W nadgoplańskim kraju rządy sprawuje książę Popiel. Aby zapewnić sukcesję swojemu synowi książę musi pozbyć się swoich bratanków, którzy są prawowitymi następcami tronu. Nasz bohater zabija jednego z nich, a o morderstwo oskarża drugiego. Następnie za namową swojej żony morduje pozostałych członków swojego rodu. Popełnione przez Popiela zbrodnie wywołują bunt kmieci, którym przewodzi Piastun - były opiekun książęcych bratanków.

Jedna z pierwszych filmowych ekranizacji słynnej opery włoskiego kompozytora Giuseppe Verdi. Tytułowa Aida (Mary Fuller), córka króla etiopskiego, zostaje więźniem Egipcjan i niewolnicą Amneris (Nancy Avril) córki faraona. Zakochuje się w niej egipski wódz Radames (Marc McDermott), który po zwycięskiej kampanii przeciw Etiopii ma poślubić córkę faraona.

Telewizyjna inscenizacja słynnej opery Giuseppe Verdiego Aida. Tytułowa Aida, córka etiopskiego króla Amonasro, trafia do egipskiej niewoli i zostaje niewolnicą Amneris, córki faraona. Zakochuje się w niej egipski wódz Radames, który po zwycięskiej kampanii przeciw Etiopii jest przeznaczony córce faraona.

Kolejna filmowa ekranizacja słynnej opery włoskiego kompozytora Giuseppe Verdi. Tytułowa Aida, córka etiopskiego króla Amonasro, trafia do egipskiej niewoli i zostaje niewolnicą Amneris, córki faraona. Zakochuje się w niej egipski wódz Radames, który po zwycięskiej kampanii przeciw Etiopii jest przeznaczony córce faraona.

Jedna z pierwszych filmowych ekranizacji słynnej opery włoskiego kompozytora Giuseppe Verdi. Tytułowa Aida , córka króla etiopskiego, zostaje więźniem Egipcjan i niewolnicą Amneris, córki faraona. Zakochuje się w niej egipski wódz Radames, który po zwycięskiej kampanii przeciw Etiopii ma poślubić córkę faraona.

Polska prapremiera sztuki Goethego odbyła się w 1961 roku w warszawskim Teatrze Współczesnym. Doczekała się też wersji telewizyjnej (premiera 8 lutego 1965 roku). Nowe możliwości techniczne sprawiły, że inscenizacja Erwina Axera jeszcze zyskała na wartości. Pełnym blaskiem jaśnieje też kreacja Zofii Mrozowskiej jako Ifigenii, z pewnością jedna z najlepszych w bogatym dorobku tej aktorki. W mitologii greckiej Ifigenia pozostaje w cieniu swego sławniejszego rodzeństwa – Elektry i Orestesa. Jej losy są wszakże nie mniej dramatyczne, choć pozbawione piętna zbrodni. Przeciwnie, to dzięki Ifigenii naznaczony klątwą bogów ród Atrydów doczekał się moralnego odrodzenia. W klasycznie zbudowanej sztuce Johanna Wolfganga Goethego mniej znana z córek Agamemnona urasta do rangi jednej z najpiękniejszych pod względem etycznym postaci mitologii. Pomimo że sztuka Goethego dotyka spraw makabrycznych i mrocznych, tchnie z niej niezwykły optymizm. Wedle autora „Fausta” człowiek nie może uciec od swego przeznaczenia. Z drugiej wszakże strony dzięki uczciwości, sprawiedliwości i umiłowaniu prawdy jest w stanie odnieść zwycięstwo nad gwałtem i nienawiścią. W dramacie Goethego przemoc, podstęp, zawiść i duma uznają wyższość niezdolnej do kłamstwa i podłości bezbronnej Ifigenii.