Filmy samobójstwo

Przeszukaj katalog
Jest rok 1952, w Québec City. 16-letnia Rachel (Suzanne Clément), niezamężna i ciężarna, pracuje w kościele. Przepełniona wstydem nie obciąża winą młodego księdza w tajemnicy spowiedzi. W 1994 roku Pierre Lamontagne (Lothaire Bluteau) powrócił do Quebecu, aby wziąć udział w pogrzebie ojca. Spotyka się ze swoim przybranym bratem Markiem (Patrick Goyette), który zaczął kwestionować swoją tożsamość i wyrusza na poszukiwanie swoich korzeni. Rozpoczyna się dochodzenie dwóch braci w poszukiwaniu biologicznego ojca. Przeszłość i teraźniejszość zbiegają się w złożoną sieć intrygi.
Cztery młode dziewczyny są zdradzone przez rzekomego "przyjaciela" i sprzedane brutalnemu właścicielowi klubu nocnego. Zaczyna się gehenna, dziewczyny są trzymane "pod kluczem", poniżane, bite i zmuszane do prostytucji.
Lekarka pracuje dla firmy, która nęka swoich pracowników. Stara się pomóc pracownikom i zmusza menedżerów do zmiany metod wpływania na podwładnych.


Córka kapitana Palmera (Michel Simon), Maria (Blanchette Brunoy), zostaje porzucona przez męża, cynicznego Leo (Jules Berry), który mieszka z piękną Sylvią (Michèle Martin). Aby pokonać swojego zięcia, Palmer wpada na pomysł, by Sylvia wróciła do Pierre'a (Yves Vincent), jej pierwszej miłości. Leo mści się, stwarzając wiele trudności Palmerowi, który w odwecie rozpoczyna brutalną walkę, w której ginie Leo. Wszystko wydaje się oskarżać Pierre'a, ale sprawcą jest Palmer. Zniesmaczony tym życiem popełnia samobójstwo.
W 1981 r. RPA rozpoczęła operację militarną na granicy z Angolą, aby bronić się przed rozprzestrzenianiem komunizmu oraz zachować panującą politykę apartheidu. Wszyscy biali chłopcy po ukończeniu szesnastego roku życia zostali wysłani na dwuletnią służbę wojskową, która miała nauczyć ich nienawiści do komunizmu, gejów i Afrykanów. Wśród nich znalazł się Nicholas, który w trakcie służby zaczyna odkrywać swoją tożsamość seksualną, tak sprzeczną z obowiązującymi normami. Nieśpieszny i subtelny w pewnych momentach film Olivera Hermanusa pokazuje nam dramat konfliktu zbrojnego, represje na gejach w czasach apartheidu, ale i próbę zachowania własnego ja nawet w najgorszych warunkach.
Nastoletnia Cora (Céline Milliat-Baumgartner) spotyka Katza (Féodor Atkine), „króla hipnozy”: prosi go, by przyjął ją na asystentkę, myśląc w ten sposób, by nadać sens swojemu życiu. Podczas ich trasy, młodej dziewczynie narzuca się rzeczywistość.
Carmen Maura w towarzystwie ekipy filmowej przygotowuje się do kręcenia pierwszego filmu młodego Benjamina Ballona (Marc Duret) w mieszkaniu w 16. dzielnicy. Ale główny aktor, Michel Aumont, czeka, a napięcie rośnie. Dopiero zastępując go na próbie, Benjamin rozumie, że zamierza nakręcić własną historię.
Bankier Géraudy (Enrico Glori), odpowiedzialny za skandal finansowy, ucieka w góry, prowadzony przez młodego przemytnika Manu (Serge Reggiani). Żona Florence (Madeleine Sologne) nie chce do niego dołączyć. On się wiesza. Pani Géraudy, żądna ubezpieczenia, namawia swojego przyjaciela, inspektora policji Nansena (Paul Meurisse), by zamaskował samobójstwo jako przestępstwo. Manu zostaje aresztowany. Jednak Florence Géraudy nie jest niewrażliwa na chłopca i ostatecznie daje kompromitujące czeki męża policji. Manu odzyskuje wolność...
Matka uwodzi kochanka córki. Mąż, porzucony, popada w rozpacz. Najstarsza córka, autorka pracy magisterskiej o melancholii, uwodzi znanego powieściopisarza, ale jej młodsza siostra kradnie jej kochanka. Pisarz czuje się opuszczony przez całą ludzkość...
Dwie siedemnastolatki Priscilla (Léa Tissier) i Noemie (Elise Lhomeau) mają skłonność do czarnych ciuchów i mrocznych myśli. Trzymają się z dala od szkolnych kolegów i nie akceptują zasad społeczeństwa, którym gardzą. Im więcej czasu spędzają razem, tym bardziej nabierają pewności co do tego, że chcą razem popełnić samobójstwo. Ale czy będzie to takie proste? Studium młodzieńczego buntu będący jednocześnie intymnym portretem dziewcząt, ich wzajemnego uzależnienia i więzi lesbijskiej. Kultura emo i towarzysząca jej melancholia wkracza w świat francuskiego kina artystycznego.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…