Filmy relacja siostra-siostra, rodzina

Pięć opowieści, które przekraczają granice gatunków, żeby zaprezentować niepowtarzalne, nietypowe i zmuszające do myślenia obrazy z życia w czasie pandemii w 2020 r.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.

IX wiek. W nadgoplańskim kraju rządy sprawuje książę Popiel. Aby zapewnić sukcesję swojemu synowi książę musi pozbyć się swoich bratanków, którzy są prawowitymi następcami tronu. Nasz bohater zabija jednego z nich, a o morderstwo oskarża drugiego. Następnie za namową swojej żony morduje pozostałych członków swojego rodu. Popełnione przez Popiela zbrodnie wywołują bunt kmieci, którym przewodzi Piastun - były opiekun książęcych bratanków.

Spokojna dzielnica dużego miasta. W jednorodzinnym domu mieszkają rodzice, trójka dzieci i babcia. 70-letnia seniorka jako jedyna widzi duchy swoich świętej pamięci teściów, które także są lokatorami willi. Główny bohater Leszek jest skrzypkiem. Pracuje w niewielkim teatrze i uczy w szkole muzycznej. Jego żona Beata to nauczycielka matematyki w liceum. Wspólnie wychowują 14-letnią Julię, 10-letnią Kaśkę i sześciolatka Kacperka. Babcia cierpi na sklerozę oraz niedosłuch i wie, jak wykorzystać swoje przypadłości, żeby skutecznie manipulować bliskimi osobami. Z rodziną sąsiadują dobrze sytuowany dentysta Marek z żoną Karoliną, niedocenianą aktorką, oraz Kazimierz - właściciel komisu samochodowego. Lubi filozofować. Jego przeszłość jest pełna tajemnic, podobnie jak teraźniejszość. Czasem na podwórku sąsiada parkują jakieś „wyjątkowe okazje”, choć komis jest gdzie indziej. Duchy często namacalnie wpływają na świat materialny, pomagając mieszkańcom w rozwiązaniu problemów. Niekiedy mącą w głowie babci, której działania odbijają się na rodzinie. Prym wiedzie duch teściowej, która za wszelką cenę stara się kierować byłą synową i czyni to nadzwyczaj skutecznie. Bo kto powiedział, że po przejściu do wieczności ludzie zmieniają się na lepsze?

Antygona, córka Edypa. Jej zwaśnieni bracia, Eteokles i Polineikes, giną w walce o Teby. Władca tej krainy, Kreon, broniąc interesów i powagi państwa, zakazuje grzebania zdrajcy Polineika. Antygona, posłuszna prawom boskim i ludzkim powinnościom siostry, postanawia oddać bratu ostatnią posługę. Starcie dwóch odmiennych racji i konflikt etyczny między bohaterami, którzy w różny sposób pojmują hierarchię wartości i praw, stanowią podstawę tragedii, uznanej za klasyczny wzór doskonałości. Spektakl Jerzego Gruzy różni się koncepcją artystyczną od wcześniejszych inscenizacji telewizyjnych. To bardzo szczególne przedstawienie, odbiera się je tak, jak gdyby zmontowano je wczoraj – zauważono w recenzjach popremierowych. Reżyser określił je w podtytule jako „przygotowanie do spektaklu”. Aktorzy w prywatnych ubraniach, bez żadnej charakteryzacji, uczestniczą w „czytanej” próbie przy stolikach. Słowami Sofoklesa – w przekładzie prozą Stanisława Hebanowskiego – mówią o racji stanu, anarchii, terrorze, o uprawnieniach władcy i zniewoleniu narodu, o prawie niepisanym, odwiecznym. Na kanwie klasycznego tekstu dają współczesną interpretację tragicznego w skutkach konfliktu między przeciwstawnymi wartościami: emocją i rozumem, sentymentem i polityką, spontanicznością i doświadczeniem.