Filmy teatr, warszawa

Obraz przedstawiający życie Hanki Ordonówny, jednej z najsłynniejszej piosenkarek polskich przedwojennych kabaretów. Jej kariera zaczęła się w 1918 roku w Warszawie by potem występować we Lwowie i Lublinie i ponownie powrócić do stolicy gdzie odniosła szereg największych sukcesów i stać się prawdziwą gwiazdą. Pasmo sukcesów przerwała wojna, podczas której opiekowała się tysiącem polskich sierot.

Film Jakuba Skoczenia nie jest w ścisłym znaczeniu opowieścią o Sewerynie - aktorze. Kamera - niespokojna, żywa, z ręki - towarzyszy mu w bardzo różnych momentach: tych najbardziej oficjalnych, kiedy publiczność zgromadzona w gmachu Comedie Francaise nagradza jego kreacje oklaskami, i tych prywatnych, gdy pokazuje swojemu francuskojęzycznemu synowi ukochane miejsca w Warszawie. Obserwujemy aktora podczas pracy nad tekstem, kiedy powoli obraca, analizuje i interpretuje każde słowo sztuki, kiedy próbuje pokonać tremę przed przedstawieniem. Widzimy go podczas zdjęć do Zemsty, gdy razem z Andrzejem Wajdą pracuje dosłownie nad każdym gestem i dźwiękiem. Z drugiej strony, poznajemy Seweryna również w relacjach z bliskimi - matką, córką Marysią i wnuczką.