Wiek niewinności 1993

Film nie dla wszystkich – Zacząłem zdaniem, które jest nadużywane przez "poważnych", forumowych "znawców" filmowych. Opisuje jednak najcelniej wrażenia po filmie.

Obraz jednoczy wszystkich krytyków, zdobywa wysokie oceny… Faktem jest, że scenografia dopieszczona dla granic możliwości. Faktem jest, że fabuła celnie portretuje środowisko wyższych sfer ówczesnego Nowego Jorku. Faktem jest, że film skupia się na uczuciach, które nie mogą wyjść na zewnątrz, uginając się pod ciężarem ówczesnej netykiety i obyczajów.

To niewątpliwe atuty filmu. Obiektywnie rzecz biorąc, film zasługuje na wysoką ocenę. Subiektywnie już nie. Jakkolwiek zabrzmi to banalnie, fabuła nie prezentuje nic odkrywczego. To znana już historia o uczuciach, na które nie można sobie pozwolić. Książki nie znam, a sama historia, odwołując się do prawdziwej historii wydaje się nierealna. Film wybitnie nie dla każdego. Osoby, które lubią klimaty i tenże gatunek rzemiosła filmowego będą mieć prawdziwą ucztę filmową. Dla mnie nie było uczty.

Wypada jeszcze wspomnieć o znakomitych dialogach, wartych spisania do zeszytu. Celnie opisują hipokryzję środowiska wyższych sfer. Ciekawym zabiegiem są też niektóre ujęcia podczas ważnych momentów w filmie, jak podczas czytania listu przez Newlanda Archera, który podała mu May Welland. Dla mnie 7/10, dla innych 9/10 ;)

Nie wygląda ale jest świetny. Szczególnie te szachy w trójkącie. Dobre dialogi i ponadprzeciętne aktorstwo. Michelle rozwala. W swoim gatunku jeden z lepszych.