Adaptacja przedwojennej powieści Michała Choromańskiego. Przemysłowiec Widmar (Mariusz Dmochowski) ma piękną, młodą żonę - Rebekę (Ewa Krzyżewska), którą bardzo kocha. Jest bardzo o nią zazdrosny i podejrzewa o zdradę. Aby potwierdzić swe przypuszczenia wynajmuje starego krawca Golda (Włodzimierz Boruński), aby ten… zobacz więcej
Adaptacja przedwojennej powieści Michała Choromańskiego. Przemysłowiec Widmar (Mariusz Dmochowski) ma piękną, młodą żonę - Rebekę (Ewa Krzyżewska), którą bardzo kocha. Jest bardzo o nią zazdrosny i podejrzewa o zdradę. Aby potwierdzić swe przypuszczenia wynajmuje starego krawca Golda (Włodzimierz Boruński), aby ten śledził małżonkę. W zamian obiecuje mu załatwienie wyjazdu do Anglii. Jana
"Zazdrość i medycyna" zaspokoiło jedynie moją ciekawość, ale do klasyki polskiego kina przystaje tylko połowicznie. przeczytaj recenzję
Taśma filmowa mierzyła 2730 metrów. zobacz więcej
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Jaka piękna katastrofa! [2/10] |||
Potwornie pretensjonalny melodramat, który byłby nawet całkiem oglądalny (chociaż nie zaszkodziłoby, gdyby fabuła była poprowadzona w mniej chaotyczny sposób), gdyby nie to, że został nakręcony w kompletnie niepasującej stylistyce mrocznego, podlanego surrealizmem thrillera (ewentualnie dreszczowca noir), okraszonego równie mroczną i niepasującą muzyką Kilara. Przez cały seans człowiek ma nadzieję na jakąś fabularną przewrotkę, która usprawiedliwiłaby jakoś to, co widzimy na ekranie. Po czym film kończy się sceną, która wymiotną pretensjonalnością przebija wszystko co było wcześniej, pozostawiając widza z dojmującą ochotą rzucenia kapciem w telewizor.