Filmy słowianin

Do elitarnej szkoły Welton przyjeżdża nowy nauczyciel literatury, który prowadzeniem niekonwencjonalnymi metodami wykładów i równie niekonwencjonalnym zachowaniem bulwersuje otoczenie, ale zdobywa sympatię siódemki utalentowanych uczniów…

Komu zaufać, gdy nie wiadomo co jest prawdą? Dręczona przeszłością młoda i zdolna studentka medycyny Alex, (Barbara Liberek) dołącza do tajemniczego profesora (Andrzej Chyra), jego prawej ręki (Stanisław Linowski) i grupy studentów, którzy pod przykrywką prowadzenia badań naukowych, badają zjawiska paranormalne i walczą z demonami.

Głównym bohaterem filmu Hafstroma jest Erik Ponti, młody, sprawiający masę kłopotów chłopak. Po kolejnej szkolnej bójce matka Erika przenosi go do innej szkoły. Także tutaj Erik nie bardzo potrafi się przystosować, szczególnie, że grupa starszych chłopaków postanowiła zmienić jego życie w piekło.

„Dziady” z Teatru Wierszalin wyrosły z kultury podlaskiej, w której współbytują chrześcijanie przynależący do różnych kościołów, przede wszystkim wschodnich. Szczególnie jest to widoczne w przedstawieniu Piotra Tomaszuka, który – wydaje się – bardzo świadomie, podążając za treścią dramatu, jednocześnie zrezygnował z „przepełnionego guślarstwem obrzędu świętokradczego”, będącego podstawą II części dramatu Adama Mickiewicza. Z kolei część IV, uważana jest często przez badaczy romantyzmu za prawdziwie wstrząsającą opowieść o miłości szalonej, w której ukazane jest zjawisko śmierci, także tej potępionej, samobójczej. Kluczowe jest pytanie o status ontologiczny Gustawa, który jest ni to przybyszem z przeszłości, ni to upiorem ze snu, nawiedzającym zdezorientowanego Księdza i absorbującym jego uwagę. O tym opowiada jedna strona dyptyku z Teatru Wierszalin, czyli „Noc pierwsza”. Z kolei „Noc druga” koncentruje się na III części dramatu Mickiewicza, który rozgrywa się pośród więźniów, w upiornym wnętrzu, gdzie szczątki ludzkie tańczą z żywymi.