Filmy surrealizm, satyra, fotografia

Akcja filmu Watchmen osadzona jest w alternatywnej Ameryce roku 1985, kiedy to przebrani w kostiumy super-bohaterowie są częścią społeczeństwa, a "Zegar Sądu Ostatecznego" – wyznaczający poziom napięcia między USA a Związkiem Radzieckim – stale pokazuje pięć minut do północy. Członek samozwańczej straży obywatelskiej, Rorschach rozpoczyna intrygę mającą na celu zabicie i zdyskredytowanie wszystkich byłych i obecnych super bohaterów. Łącząc siły ze swoim byłym legionem - rozwydrzoną grupą emerytowanych super bohaterów, z których tylko jeden posiada prawdziwą moc - Rorschach wpada na trop zakrojonego na szeroką skalę spisku, który ma związek z przeszłością i może mieć katastrofalne skutki na przyszłość. Misją Strażników jest czuwanie nad ludzkością... ale kto czuwa nad nimi?

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Rok 1968. Wielka Brytania. Szkoła dla chłopców. Uczniowie zostają oskarżeni o bunt. Poznajemy Micka i jego młodszych przyjaciół, którzy się zbuntowali przeciwko dotychczasowemu porządkowi panującemu w szkole...

Viridiana to młoda dziewczyna, która przed złożeniem ślubów zakonnych odwiedza na prowincji swojego wuja, Don Jaimego. Mężczyzna mieszka samotnie po śmierci żony. Dziewczyna tak bardzo przypomina mu zmarłą małżonkę, że postanawia jej się oświadczyć i zmusić do ślubu. Viridiana odrzuca zaloty wuja, który z rozpaczy popełnia samobójstwo. Ta dramatyczna sytuacja zmienia plany dziewczyny, która swoje dalsze życie chce poświęcić działalności charytatywnej i zamienia majątek wuja w przytułek dla bezdomnych.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

"Widmo wolności" składa się z luźno powiązanych ze sobą scen, które przedstawiają najdziwniejsze sytuacje. Główną ideą filmu, było wywrócenie standardowego pojmowania świata, do góry nogami. Oglądamy więc obiad, przy którym goście siedzą na muszlach klozetowych, a jeść udają się na osobności, do ustronnej kuchni; grupę mnichów grających w pokera o święte medaliki; rodziców, którzy poszukują swojej córeczki, chociaż ta wszędzie chodzi z nimi; parę, która gorszy się na widok zdjęć różnych zabytków; czy wreszcie snajpera, który po zabiciu grupy ludzi, dostaje wyrok śmierci, a jednak wychodzi spokojnie na wolność i rozdaje autografy.

Supermodelka opowiada ekipie telewizyjnej o jej marzeniach, o jej życiu. Jednocześnie odpiera lubieżne awanse obserwujących ludzi.