Filmy zwłoki, krew, astronauta

Po katastrofie pilot Mills odkrywa, że planeta, na której się rozbił, jest Ziemią sprzed 65 milionów lat temu.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

W 1972 roku NASA oficjalnie kończy program załogowych lotów na księżyc, ale rok później zostaje tam wysłany Apollo18, z trzema astronautami na pokładzie. Badając powierzchnię srebrnego globu, Nathan Walker (Lloyd Owen) i Benjamin Anderson (Warren Christie) odkrywają uszkodzony radziecki lądownik i obce formy życia zamieszkujące satelitę.

Sam jest inżynierem i właśnie dobiega końca jego trzyletnia samotna praca przy nadzorowaniu wydobycia na Księżycu paliwa używanego na Ziemi. Miał kontakt z żoną i córką tylko przez wideotelefon, i aż zbyt wiele czasu, by snuć refleksje na temat przeszłości. Dzień powrotu do domu się zbliża, a tymczasem sprawy w odizolowanym świecie Sama zaczynają przybierać bardzo zaskakujący obrót…

Po przybyciu na stację kosmiczną orbitującą na oceanie "Solaris", psychiatra odkrywa, że dowódca ekspedycji na tę planetę zmarł w tajemniczy sposób. Wkrótce mają miejsce inne dziwne zdarzenia, takie jak pojawianie się byłych członków załogi i innych zmarłych.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

Ostatniego dnia misji jeden z członków marsjańskiej ekspedycji odkrywa ślady pozaziemskiego życia. Upojony sukcesem i pragnieniem sławy zapomina o procedurach bezpieczeństwa i wpada do rozpadliny uszkadzając skafander. Kilka godzin później astronauta wraca, ale nie jest już człowiekiem. Gdy kolejni członkowie ekspedycji przemieniają się w zombie, garstka ocalałych musi znaleźć sposób by uciec z czerwonej planety.

Załoga amerykańskiego holownika wchodzi na pokład opustoszałego okrętu badawczego. Jedyną żywą istotą jaką napotykają jest Nadia. Przerażona z trudem opowiada o tym co zaszło: obca forma życia przedostała się za pomocą satelity ze stacji orbitalnej Mir i zapanowała nad systemami komputerowymi statku. Wymordowała wszystkich członków załogi, a z części ich ciał i elektronicznych podzespołów skonstruowała monstrum, którego celem jest zniszczenie panującego na ziemi wirusa czyli gatunku ludzkiego. Jeżeli obca forma życia przedostanie się z pokładu statku na ląd, wkrótce po ludzkości pozostanie tylko wspomnienie. Nadia i grupa amerykanów nie ma więc wiele czasu, by przygotować się do decydującego starcia.