Filmy reportaż, dziennikarz

„Jeszcze dzień życia” to trzymająca w napięciu historia trzymiesięcznej wyprawy wybitnego reportera Ryszarda Kapuścińskiego do ogarniętej wojną i chaosem Angoli, w której linia frontu zmienia się jak w kalejdoskopie. W trakcie swojej podróży bohater zaczyna zdawać sobie sprawę, że jest świadkiem wydarzeń, które będą wymagać wyjścia poza rolę obserwatora. Czy reporter może zataić sensacyjne odkrycie dla dobra wyższej sprawy?

Venom to jedna z najważniejszych, najbardziej złożonych postaci Marvela. Opowiada o dziennikarzu Eddiem Brocku (Tom Hardy), którego ciało w wyniku eksperymentu scaliło się z obcą formą życia – Venomem. W drugiej części poznamy Carnage’a (Woody Harrelson). Jest to jeden z najbardziej znanych czarnych charakterów Marvela. Reżyserem produkcji jest Andy Serkis.

David Skylark (James Franco) jest prezenterem programu rozrywkowego. Chcąc zrobić dla odmiany coś istotnego wraz z producentem Aaronem Rappaportem (Seth Rogen), planują wywiad z dyktatorem Korei Północnej Kim Dzong Unem (Randall Park). Na ich szczęście Kim jest fanem programu i przyjmuje propozycję udziału w show. W całą akcję angażuje się też CIA. David i Aaron lecą do Korei Północnej...

Dziennikarka Michelle Fox zachęcona opowieściami o pojawieniu się kosmitów, postanawia nakręcić o tym reportaż. W trakcie pracy, to w co nikt z nich nie wierzył okazuje się prawdą, a ekipa zostaje zaatakowana przez kosmitów. Teraz pozostaje walczyć albo zginąć.

Młody dziennikarz radiowy dostaje od szefa polecenie zrobienia reportażu o giełdzie. Poznaje tam Maxa, który zgadza się opowiedzieć mu o mechanizmach, układach i postaciach tego środowiska. Sam jest graczem o niejasnej przeszłości, który odnosi na giełdzie spektakularne sukcesy. Młody dziennikarz z dnia na dzień zaczyna ulegać fascynacji światem wielkich pieniędzy. Stopniowo zapomina o reportażu, staje się uczniem a potem przyjacielem Maxa. Ta przyjaźń jest trudną próbą charakteru dla dziennikarza, który musi w końcu podjąć decyzję, jaką drogę wybrać. Środowisko, które poznaje, składa się bowiem z ludzi kierujących się w życiu inną moralnością. Maciek - coraz bardziej gracz, a coraz mniej dziennikarz - przejmuje w znacznym stopniu świat wartości Maxa: staje się oschły, zamknięty, cyniczny. Pod wpływem Maxa całe życie, także miłość, zaczyna traktować jako grę.

Stany Zjednoczone, rok 1973. Piętnastoletni William Miller jest wielkim fanem rocka i marzy, by zostać dziennikarzem muzycznym. Nie posiada się ze szczęścia, gdy wydawca prestiżowego magazynu "Rolling Stone" zleca mu napisanie reportażu z trasy koncertowej grupy Stillwater. Mimo sprzeciwu matki William postanawia wyruszyć w drogę, a niezwykła wyprawa staje się dla niego prawdziwą szkołą życia.

Janek Rosa (dziennikarz) i jego przyjaciel Witek (operator) robią ostre, gorące reportaże dla pewnej prywatnej telewizji. Są profesjonalni, odważni - rozpracowują siatkę handlarzy semteksem, materiałem wybuchowym używanym przez terrorystów. Ktoś podrzuca Jankowi kasetę video. To swoisty donos: ukrywający się w cieniu mężczyzna oskarża znanego polityka - senatora Makowskiego - że w 1977 roku był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie "Katman" i ponosi odpowiedzialność za śmierć swego przyjaciela Stanisława Pyjasa, studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego, działacza opozycji.

W okresie "Aby Polska rosła w siłę, a ludzie dostali Żytniej" film Henryka Kluby do scenariusza Wiesława Dymnego nie mógł się ukazać i został tzw. "półkownikiem". A nie mógł z prostej przyczyny - pokazywał bowiem zachowania młodzieży, które, według propagandy PRL, w Polsce nie występowały. I tak - do miasteczka terroryzowanego przez bandę motocyklistów przyjeżdża młody dziennikarz, Tadeusz Rusin, który chce tą całą sytuację opisać. Już pierwszego dnia styka się z motocyklistami stając w obronie bitego przez nich chłopaka, ale sam również obrywa. Z pomocą przychodzi mu... Katarzyna - siostrzenica proboszcza i biegła w judo dziewczyna, która pomoże mu także zdobyć zaufanie bandy, niezbędne do napisania dobrego reportażu.

Artur (Roman Wilhelmi) w wieku 45 lat wyprowadza się z domu. Zostawia porządną pracę w instytucie, rodzinę i przyjaciół. Takie zachowanie wprowadza nie lada zamieszanie w gronie jego bliskich, którzy starają się pomóc. Chociaż Artur zadbał o kwestie finansowe swoje i rodziny, nikomu się nie naprzykrzał i nie wchodził w drogę, jego otoczenie uważało, że potrzebuje opieki. Zaczęto go nachodzić. Osobnik mieszkający w dworcowym hotelu i stołujący się w dworcowych barach, potrzebujący oddechu i samotności stanowi temat wart drążenia zarówno dla psychiatry dr Barcza (Janusz Zaorski) jak i Marka (Jan Englert) dziennikarza o podupadającej pozycji, który dzięki materiałowi o Arturze chce powrócić na szczyt.