Filmy oparty na faktach, prostytutka, materiał archiwalny

Jurij Orłow (Nicolas Cage) ma wiele twarzy i wiele fałszywych tożsamości. Na pewno jednak urodził się na Ukrainie, a dzięki podrobionym papierom o żydowskim pochodzeniu może cieszyć się urokami amerykańskiej demokracji. Jurij postanawia zostać handlarzem bronią. Żyje jednak w wiecznym stresie, starając się zawsze o krok wyprzedzać zarówno konkurencję z branży, jak i zawziętego agenta Interpolu, Jacka Valentine’a (Ethan Hawke). Rok 1991 przynosi rozpad Związku Radzieckiego. Orłow natychmiast jedzie na Ukrainę, gdzie czekają na niego arsenały niepilnowanej przez nikogo broni oraz wujek Dimitrij, generał ukraińskiej armii. Jurij osiąga bogactwo, o jakim nigdy nie marzył. Nie wie jeszcze, że przyjdzie mu się zmierzyć z zupełnie nieoczekiwanym przeciwnikiem – własnym sumieniem.

Film Pietro Marcello opowiada o dwóch, ściśle związanych ze sobą historiach. Pierwszą z nich jest opowieść o miłości gwałtownego lecz sentymentalnego Sycylijczyka, notorycznego przestępcy (Enzo) i jego transseksualnej partnerki (Mary). Są razem od ponad dwudziestu lat. Poznali się w więzieniu. Uczucie, jakie ich połączyło, nieustannie kwitnie. Ich losy zostają przedstawione na tle nostalgicznej opowieści o mieście (portowej Genui), widzianym z perspektywy doków i wąskich uliczek pełnych włóczęgów i prostytutek. Odczytywane listy miłosne Enza i Mary łączą się z surowym pejzażem Genui i archiwalnymi materiałami z życia portowego miasta. Nostalgiczny obraz upadającej Genui widz obserwuje podczas miejskich wędrówkek Enza. Kończące film czułe wyznanie Mary (opowiada o związku z Enzem) nadaje filmowi liryczny, pełen ciepła ton.