Filmy dziecko, pisarstwo, aktorka

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Manuela (Cecilia Roth) mieszka sama z dorastającym synem Estebanem, który interesuje się literaturą. Pisze opowiadanie o swojej mamie, zatytułowane "Wszystko o mojej matce". Zapisuje go w notesie, z którym nigdy się nie rozstaje. Następnego dnia kończy siedemnaście lat. Z okazji urodzin idą następnego dnia do teatru na "Tramwaj zwany pożądaniem". Oboje - matka i syn - uwielbiają Humę Rojo (Marisa Paredes), aktorkę, która gra Blanche Dubois. Gdy wychodzą z teatru pada deszcz. Esteban chce poprosić Humę o autograf. Mimo ulewy Manuela i Esteban czekają przed wyjściem dla aktorów, kryjąc się przed deszczem w bramie. Matka zamyślona, milcząca przygląda się spadającym kroplom...

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Starzejący się scenarzysta Felix Bonhoeffer (Anthony Hopkins) żyje w dwóch stanach świadomości: w rzeczywistości i w swoim własnym świecie. Podczas pracy nad scenariuszem filmu o tajemniczym morderstwie, będąc nieświadomym, że jego mózg jest na skraju implozji, Felix staje się bezradny, kiedy wymyślone przez niego postacie zaczynają pojawiać się w jego życiu i na odwrót.

Młoda dziewczyna z bogatej rodziny zostaje wysłana przez ojca do krewnych swojej matki mieszkających na Wyspie Księcia Edwarda.

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.