Filmy samotność, relacja matka-syn, strach

Tokijskie nastolatki umierają po obejrzeniu tajemniczej kasety wideo. Jedną z ofiar jest Tomoko - siostrzenica popularnej dziennikarki Reiko Asakawy. Kobieta postanawia zająć się tą zagadkową sprawą. Odnajduje kasetę i postanawia obejrzeć nagrany na niej film. Chwilę po obejrzeniu nagrania dzwoni telefon - nieznana osoba informuje ją że za siedem dni umrze.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Po przybyciu na stację kosmiczną orbitującą na oceanie "Solaris", psychiatra odkrywa, że dowódca ekspedycji na tę planetę zmarł w tajemniczy sposób. Wkrótce mają miejsce inne dziwne zdarzenia, takie jak pojawianie się byłych członków załogi i innych zmarłych.

Życie nie mogło spłatać gorszego figla 17-letniemu Dane'owi (Chris Massoglia) i jego 10-letniemu bratu Lucasowi (Nathan Gamble), kiedy samotnie ich wychowująca matka Susan (Nathan Gamble), postanowiła przenieść się z Nowego Jorku do małego miasteczka Bensonville. Dla Dane'a jedyną atrakcją w nowym mieście była piękna dziewczyna z sąsiedztwa - Julie (Haley Bennett). Matka chłopców spędzała coraz więcej czasu w pracy, co dało im okazję do dokładnego zwiedzenia domu, w którym zamieszkali. Dane poświęcał coraz więcej czasu Julie, a coraz mniej swojemu młodszemu bratu. Wszystko jednak zmieniło się gdy chłopcy odkryli tajemniczą czarną dziurę w piwnicy swojego domu. Lucas przyprowadził Julie, aby pochwalić się znaleziskiem. Teraz we trójkę będą musieli stanąć twarzą w twarz ze swoimi największymi lękami i koszmarami, aby "dziura" zaznała końca.

Środek Oceanu Północnoatlantyckiego. Pasażerowie luksusowego statku wycieczkowego Posejdon przygotowują się do nadejścia Nowego Roku. Na sylwestrowym balu pod pokładem olbrzymiego liniowca spotkali się między innymi zawodowy hazardzista, Dylan Johns (Josh Lucas), wychowująca samotnie syna Maggie (Jacinda Barrett), emerytowany strażak i były burmistrz Nowego Jorku (Kurt Russell), jego córka Jennifer (Emmy Rossum) i jej narzeczony Christian (Mike Vogel). Szampańska zabawa zostaje brutalnie przerwana z chwilą, kiedy w okręt uderza olbrzymia, 30-metrowa fala wywracając statek do góry dnem. Tysiące pasażerów zostaje uwięzionych pod pokładem z wolna pogrążającego się w oceanie kolosa. Za namową kapitana (Andre Braugher) prawie wszyscy pasażerowie decydują się pozostać w szczelnie zamkniętej głównej sali statku czekając na ratunek. Zaledwie kilka osób decyduje się na niebezpieczną wyprawę przez na wpół zatopiony i wypełniony zwłokami okręt w poszukiwaniu alternatywnej drogi ucieczki. Rozpoczyna się trzymająca w napięciu gra z czasem, w której stawką jest ludzkie życie.

Sitcom opowiada o przeciętnej amerykańskiej rodzinie Bundych, której dochód schodzi jednak często poniżej przeciętnej. Często mają różne problemy związane z brakiem pieniędzy, które obfitują w wiele dowcipnych sytuacji. Pomimo wzajemnej niechęci, zawsze trzymają się razem. Głowa rodziny to sprzedawca butów - Al, nad którym skupiają się różne nieszczęścia. Wie, że jest przegrany: nic już w swoim szarym życiu nie zmieni, nie uda mu się odzyskać już niczego z lat swojej świetności, kiedy to był młodym sportowcem. Mimo to nadal brnie do przodu i spokojnie przyjmuje każdy kolejny policzek od losu. Peggy to atrakcyjna i wyjątkowo leniwa żona Ala, większość dnia spędza przed telewizorem. Ich dzieci, Bud i Kelly, rozwijają się w trakcie kolejnych serii. Bud ma obsesje na punkcie kobiet i seksu, a Kelly to piękna, stereotypowa blondynka. Towarzyszem Bundych jest ich pies Buck, a potem Lucky. Dużą rolę w serialu spełniają także sąsiedzi Bundych: Marcy z mężem Steve'em, a później z kolejnym - Jeffersonem. Mottem rodziny wydają się być słowa Ala: "Bundy zawsze przegrywają, ale nigdy się nie poddają" (odc. 708).

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Pewnego dnia w domu psychiatry Malcolma Crowe'a i jego żony Anny, dochodzi do tragedii. Mężczyzna zostaje zaatakowany przez niezrównoważonego psychicznie pacjenta.Vincent Grey oskarża doktora o to, że nie potrafił udzielić mu pomocy. Strzela do Malcolma, a chwile później odbiera sobie życie. Po zamachu i samobójstwie Crowe oddala się od żony i zaczyna wątpić w swoje zawodowe umiejętności. Pewnego dnia spotyka chłopca, który uważa, że widzi zmarłych...

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.