Filmy palenie papierosa, kopnięcie człowieka, ogień

Miłośnicy komiksów, Clive oraz Graeme, wybierają się na festiwal Comic-Con. Podczas podróży spotykają kosmitę Paula, któremu postanawiają pomóc dostać się na ojczystą planetę.

Komedia To już jest koniec to opowieść o sześciu kumplach-aktorach, uwięzionych w domu jednego z nich po tym, jak seria dziwnych i katastroficznych wydarzeń zmienia Los Angeles w kupę gruzu. Świat na zewnątrz się rozpada, a kurczące się zapasy żywności i przymusowe towarzystwo wewnątrz kryjówki sprawia, że kruszą się silne dotąd więzi przyjaźni. Ostatecznie nasi bohaterowi muszą wychynąć z kryjówki i stawić czoła przeznaczeniu, by odkryć, czym naprawdę jest męska przyjaźń.

Leniwy palacz skrętów (Seth Rogen) zostaje jedynym świadkiem morderstwa dokonanego z rąk złego barona narkotykowego (Gary Cole) i skorumpowanego policjanta (Rosie Perez). Kiedy za jego głowę zostaje wyznaczona cena, młodzieniec ucieka przed śmiercią zabierając ze sobą oszołomionego dealera (James Franco) oraz jego dostawcę (Danny McBride).

Matka wzywa lokalne władze do rozwiązania morderstwa swojej córki, kiedy opieszale próbują złapać winnego.

Dwoje dziennikarzy ginie po ukazaniu się publikacji na temat handlu kobietami w Szwecji. Główną podejrzaną staje się genialna hakerka Lisbeth Salander.

Morskie potwory rozpoczynają polowanie na pasażerów luksusowego wycieczkowca.

Policjant z San Francisco, Frank Connor (Andy Garcia), surowy stróż prawa i porządku, poszukuje dawcy szpiku kostnego dla swego syna, Matta (Joseph Cross), chorego na białaczkę. Aktualnie jedynym odpowiednim kandydatem na dawcę okazuje się Peter McCabe (Michael Keaton), groźny kryminalista, odsiadujący dożywotni wyrok w więzieniu o zaostrzonym rygorze. McCabe, znalazłszy się w szpitalu, w którym ma być od niego pobrany szpik dla Matta, jeszcze przed operacją przeszczepu, ucieka. Frank rusza za nim w pościg. W innej sytuacji nie zawahałby się przed zastrzeleniem McCabe'a, teraz jednak musi - zwodząc swoich przełożonych - za wszelką cenę utrzymać go przy życiu, bowiem jeśli McCabe zginie, jego szpik kostny stanie się bezużyteczny, a to będzie oznaczać wyrok śmierci dla Matta...

Do L.A. przybywa bardzo stara i potężna wampirzyca zwana Hrabiną. By zachować młodość musi co sto lat trzy razy napić się dziewiczej krwi. Niestety w czasach obecnych znaleźć prawiczka jest rzeczą niemal niemożliwą. Kilka nocy później Hrabina spotyka jednak Marka Kendalla, który o dziwo wciąż jest prawiczkiem. Chłopak szybko ulega jej czarowi i spędza z nią noc. Ale po miłym wieczorze Mark zaczyna zmieniać się w wampira, a kolejna noc już za kilka godzin.

Charyzmatyczny John McCabe (Warren Beatty) przybywa do miasteczka na Dzikim Zachodzie aby otworzyć tawernę. Wkrótce do miasteczka przebywa bystra Pani Miller (Julie Christie) - "profesjonalna dama", która proponuje McCabe'owi pomoc w prowadzeniu interesu. Ich wzajemne relacje wychodzą jednak poza sprawy biznesowe. Wkrótce jednak rozpoczynają się problemy - miejscowa korporacja chce przejąć dobrze prosperujący interes.

Mort Rainey autor poczytnych powieści, zdaje sobie sprawę, że powinien siedzieć przed komputerem i pisać kolejną książkę, a mimo to spędza czas głównie śpiąc po 16 godzin dziennie na swojej ulubionej sofie. Dotychczasowe przejścia pozbawiły go energii życiowej i kreatywności, przyprawiając jednocześnie o klasyczną niemoc twórczą, która nie pozwala mu złożyć ze sobą nawet kilku najprostszych zdań. W momencie, kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, psychotyczny nieznajomy o imieniu John Shooter zjawia się w progach Rainey'a, oskarżając go o plagiat swojego opowiadania i żądając zadośćuczynienia... Pomimo wysiłków ze strony pisarza w kierunku załagodzenia całej tej sytuacji, Shooter staje się coraz bardziej natarczywy i wrogi, dając jednocześnie do zrozumienia, że jest gotów sam wymierzyć sprawiedliwość - posuwając się nawet do popełnienia z zimną krwią morderstwa. Zmuszony do prowadzenia zmuszającej do intensywnego myślenia gry w kotka i myszkę, Rainey odkrywa, że jest w nim więcej sprytu i zawziętej determinacji, niż kiedykolwiek mógł przypuszczać. Koniec końców zaczyna sobie również zdawać sprawę, że nie poddający się prostej klasyfikacji Shooter być może zna go lepiej niż on sam siebie.