Filmy surrealizm, aktor, satyra

Craig Schwartz, utalentowany lalkarz, jest na skraju załamania. Nikt nie docenia jego talentu, a jego małżeństwo przechodzi poważny kryzys. Pod presją swojej żony, Lotte podejmuje pracę urzędnika na Manhattanie. Jego pokój znajduje się 7 i pół piętrze biurowca. Pewnego dnia okrywa za swoją szafką tajemniczy korytarz. Okazuje się, że jest to... wejście do głowy znanego aktora Johna Malkovicha. Mężczyzna zaczyna widzieć świat jego oczami.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

New Jersey, lata trzydzieste ubiegłego wieku. Młoda kelnerka Cecilia (Mia Farrow) utrzymuje z niewielkiej pensji swego niewiernego i gburowatego męża. Jej ulubionym zajęciem i zarazem ucieczką od szarej rzeczywistości są codzienne wizyty w miejscowym kinie. Pewnego dnia, podczas kolejnego seansu, dochodzi do rzeczy niezwykłej: odtwórca głównej roli melodramatu Purpurowa róża z Kairu Tom Baxter (Jeff Daniels) schodzi do niej z ekranu, wyznaje miłość i wychodzi z nią z kina. Wszystko to powoduje ogromne zamieszanie. Aktorzy nie wiedzą co mają dalej robić, widownia protestuje, w mieście zaś pojawiają się zaniepokojeni producenci, dziennikarze oraz sam aktor grający Baxtera.

Federico Fellini przedstawia nam poetycką wizję Wiecznego Miasta. Według reżysera, Rzym ma klika wymiarów, w których mieszają się przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. Jest świetnym miejscem do oglądania widowiska życia. A także wielkiego widowiska końca świata. Wyobraża sobie, że koniec świata byłby w Rzymie spektaklem wysoko ocenionym i gorąco oklaskiwanym. Po czym wszystko można by zacząć od nowa, albo raczej odrodzić się. W filmie powracają liczne motywy i obsesje twórczości Felliniego.

Nieżyjący już, wielki impresario Florenz Ziegfeld Jr. spogląda z Nieba i zarządza nową rewię w swoim wielkim, starym stylu.