Filmy na podstawie sztuki, aktor, relacja mąż-żona

Manuela (Judy Garland) właśnie ma poślubić bogatego, starszego i nudnego burmistrza, Don Pedro Vargasa (Walter Slezak), lecz spotyka podróżnego aktora Serafina (Gene Kelly). Odkrywa on, że uwielbia ona pirata Macoco. Serafin aby zdobyć serce Manueli, przebiera się za pirata i przerywa ślub. Dopiero po pewnym czasie dochodzi do niego, że wszyscy uważają go teraz, za najbardziej poszukiwanego pirata na Karaibach...

Rodzina Tyrone nie należy do typowych. Mary (Katharine Hepburn) jest bojącą się świata neurotyczką, która szuka zapomnienia w narkotykach. Jej mąż James (Ralph Richardson), starzejący się aktor, topi swe smutki w alkoholu, opłakując zaprzepaszczoną raz na zawsze karierę. Ich starszy syn Jamie (Jason Robards) nie radzi sobie z życiem i rozpamiętuje wszystkie swoje porażki. Jedynie najmłodszy w rodzinie Edmund (Dean Stockwell), chory na gruźlicę początkujący pisarz, stara się zmierzyć z rzeczywistością.

Podczas gdy sztuka może się nie powieść z powodu niespodziewanej nieobecności aktorki, Sylvestre (Daniel Ceccaldi) musi natychmiast znaleźć zastępstwo. Próbuje przekonać Hugo Martiala (Richard Berry), aktora na wezwanie i wściekłego człowieka, do zagrania z Gigi Ortegą (Josiane Balasko), która jest jego byłą żoną, bardzo pretensjonalną alkoholiczką. Reżyser Léon (Daniel Prévost) nagle zostaje sam na sam z dwójką ludzi, z którymi próby szybko zamieniają się w piekło, podczas gdy Sylvestre opracowuje serię planów, z których każdy jest okropniejszy od drugiego, aby móc zapewnić promocję swojej sztuki w medialnej aferze...

Brawurowa komedia o niemłodym i niespełnionym zawodowo małżeństwie aktorów z Hollywood. Emily (Ewa Wiśniewska) i Henry (Sławomir Orzechowski) całe życie marzyli o statusie gwiazd filmowych, pięknej posiadłości w Beverly Hills i bywaniu na oscarowych galach. Tymczasem ich rzeczywistość to skromny domek na przedmieściu, w którym wcielają się z werwą w swoje ukochane role (te, które zbudowali lata temu, grając w „Romeo i Julii”), dawno niewidziany dorosły syn i codzienne spotkania z Jeffem, który codziennie dostarcza im jedzenie. Kim naprawdę są Emily, Henry, Bill oraz Jeff? Nie ustalimy tego tak łatwo, bo w utworze Bohneta i Alexy’ego życie sprzęga się nierozerwalnie z teatrem, choroby wieku starczego (demencja) zaczynają wyznaczać rytm codzienności. Siłą komedii są dialogi. Zasadniczo niezwykle ciepłe, pełne humoru i dramatyzmu, a czasem złośliwe.