Filmy teatr, paryż, aktor

Młody głuchoniemy otrzymuje wiadomości od nieznanych nadawców. Są one przedstawione w wątkach takich jak "Historia trzynastu" Balzaka. Odpowiadałoby to tajemniczej fabule, chociaż wszystko, wszędzie, dla wszystkich są tylko przedstawieniami. Co więcej, wystarczy narysować paralelę z grupą aktorów, którą śledzimy, poprzez ich debaty, refleksje, inscenizacje, kolaboracje, rozgrzewki, stawianie rzeczywistości w odpowiedniej perspektywie.

Podczas gdy sztuka może się nie powieść z powodu niespodziewanej nieobecności aktorki, Sylvestre (Daniel Ceccaldi) musi natychmiast znaleźć zastępstwo. Próbuje przekonać Hugo Martiala (Richard Berry), aktora na wezwanie i wściekłego człowieka, do zagrania z Gigi Ortegą (Josiane Balasko), która jest jego byłą żoną, bardzo pretensjonalną alkoholiczką. Reżyser Léon (Daniel Prévost) nagle zostaje sam na sam z dwójką ludzi, z którymi próby szybko zamieniają się w piekło, podczas gdy Sylvestre opracowuje serię planów, z których każdy jest okropniejszy od drugiego, aby móc zapewnić promocję swojej sztuki w medialnej aferze...

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Manuela (Judy Garland) właśnie ma poślubić bogatego, starszego i nudnego burmistrza, Don Pedro Vargasa (Walter Slezak), lecz spotyka podróżnego aktora Serafina (Gene Kelly). Odkrywa on, że uwielbia ona pirata Macoco. Serafin aby zdobyć serce Manueli, przebiera się za pirata i przerywa ślub. Dopiero po pewnym czasie dochodzi do niego, że wszyscy uważają go teraz, za najbardziej poszukiwanego pirata na Karaibach...

Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.