Filmy relacja rodzinna, szkoła, deszcz

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Pewnego razu, wracając do domu, prof. Parker Wilson znajduje na stacji kolejowej uroczego szczeniaka. Zabiera go do domu, by tam – tymczasowo – przeczekał do chwili, kiedy ktoś się po niego zgłosi. Dni mijają, jednak nikt nie poszukuje psiaka, zaś rodzina szybko przyzwyczaja się do obecności puchatej kulki. Pies otrzymuje imię Hachiko i wyrasta na dużego i mądrego zwierzaka. Niezależnie od pogody czy pory roku, co dzień rano odprowadza profesora na pociąg, którym jeździ on do pracy, zaś po południu czeka na stacji na jego powrót. Jednak przychodzi dzień, kiedy profesor nie wraca z pracy. Mimo wszystko, Hachiko kontynuuje ich wspólny rytuał, mając nadzieję, że pewnego dnia doczeka się na powrót swojego pana… Historia tej wielkiej miłości i wierności czworonoga, opisana przez jedną z gazet, porusza serca wielu ludzi. Film oparty jest na prawdziwych wydarzeniach, mających miejsce w Japonii, gdzie w Tokio wystawiono pomnik ku pamięci Hachiko.

Głównym bohaterem filmu jest 36-letni playboy - Will Freeman, który nie chce mieć dzieci. Will udaje, że ma syna, by łatwiej nawiązywać kontakty z kobietami, a jego plany życiowe komplikują się, gdy poznaje samotnego, zagubionego dwunastoletniego chłopca... "Był sobie chłopiec" to opowieść o mężczyźnie - przystojnym, bogatym, płytkim, skoncentrowanym na sobie, pełnym uroku... i jego nieoczekiwanym związku z chłopcem, którego spotyka, gdy próbuje poderwać matkę innego chłopca.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Wojna domowa w Salwadorze widziana oczami 11-letniego chłopca, który, jak wielu jego rówieśników, zbyt brutalnie musi wkroczyć w dorosłość. 12-latkowie w Salwadorze nie mają szansy na dzieciństwo: albo zostaną siłą wcieleni do rządowej armii, albo staną naprzeciw swoich kolegów, też z karabinem, tylko że po stronie partyzantów.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Lorenzo wraca z rodzicami z archipelagu Komory do Waszyngtonu. Wkrótce z chłopcem zaczyna się dziać coś niepokojącego - począwszy od zaburzeń na tle nerwowym, po problemy z narządami zmysłów. Lekarze długo nie umieją postawić właściwej diagnozy, która ostatecznie brzmi jak wyrok: ALD, czyli nieodwracalne zwyrodnienie mózgu, na które nie ma lekarstwa.

Film pokazuje upór, zdecydowanie i pomysłowość małego chłopca, który popełnił błąd i z całych sił stara się go naprawić. Musi także uważać, aby zgubienie butów siostry nie wyszło na jaw. Rodzice chłopca są biedni, mają trójkę dzieci i ledwo wiążą koniec z końcem - nieprzewidywany wydatek nie wchodzi w grę. Chłopiec postanawia zająć trzecie miejsce w międzyszkolnych biegach, aby wygrać buty. Los płata mu figla i Ali wygrywa bieg.

Ciepła i wzruszająca historia chłopca, który aby odnaleźć rodziców, udaje się w niezwykłą, pełną przygód i niebezpieczeństw podróż. Towarzyszy mu tajemniczy nieznajomy poznany w Central Parku. A wszystko w rytmach przepięknej muzyki filmowej.