Filmy miłość, deszcz, relacja matka-syn

W dzikiej afrykańskiej dżungli gorylica znajduje osierocone dziecko. Mimo, że przywódca stada, stary i mądry Kerchak jest przeciwny przyjęciu "bezwłosego dziwactwa" do grona gorylej rodziny, uparta Kala adoptuje chłopca i wychowuje go jak swoje własne dziecko. Tarzan dorasta razem ze swoim rówieśnikiem, wesołym małpiątkiem o imieniu Terk i uroczym słonikiem - Tantorem. Uczy się sztuki przetrwania, rozwija w sobie zwierzęce instynkty i niezwykłe dla ludzkiego rodzaju umiejętności - skacze po drzewach jak najprawdziwsza małpa, pływa jak ryba i walczy jak lew. Gdy niespodziewanie spotyka innych przedstawicieli swego gatunku - niby takich samych a jednak tak bardzo się różniących - dwa światy przenikają się i Tarzan zakochany w pięknej Jane musi dokonać trudnego wyboru - do którego z nich chce tak naprawdę należeć.

Film jest portretem Medellin, jednego z najbrutalniejszych miast na ziemi, w którym narkotyki, ślepa przemoc, dewocja religijna i wysoka kultura są ze sobą nierozerwalnie powiązane. Barbet Schroeder, obywatel świata urodzony w Kolumbii, pokazuje tragiczne sprzeczności wyniszczające kraj, który mimo wszystko kocha.

Agathe Villanova (Agnès Jaoui) jest kobietą sukcesu. Jest osobą publiczną, silną kobietą i znaną aktywistką, która zasłynęła z wielu śmiałych poglądów, piętnujących mężczyzn i patriarchalne społeczeństwo. Agathe świetnie radzi sobie w świecie zdominowanym przez mężczyzn, choć jej radykalnie feministyczne poglądy dla wielu są nie do przyjęcia. Ale czy równie dobrze radzi sobie ze swoim prywatnym życiem? Poznajemy ją w momencie, gdy na kilkanaście dni przyjeżdża do rodzinnego domu na południu Francji. Tam jej kolega z dzieciństwa, Karim (znany z Amelii Jamel Debbouze) i jego znajomy Michel Ronsard (Jean-Pierre Bacri, także współscenarzysta filmu), postanawia skorzystać z okazji i nakręcić o znanej feministce dokumentalny film z serii „Kobiety sukcesu”. Mimo iż każdy z nich próbuje zatuszować życiowe porażki i zaprezentować się koleżance jako intrygujący i pewny siebie mężczyzna sukcesu, dla Agathe są jednak tylko parą beznadziejnych nieudaczników. W końcu spirala nieporozumień narasta tak bardzo, że wszyscy, a zwłaszcza sama Agathe, będą musieli przewartościować swoje przekonania.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Film, nagrodzony Oscarem przez Amerykańska Akademię, który powstał w oparciu o słynną powieść Güntera Grassa pod tym samym tytułem, portretuje mieszkańców Gdańska – Polaków, Niemców i Kaszubów – na tle historycznych wydarzeń pomiędzy rokiem 1924 i końcem II wojny światowej. Bacznym obserwatorem owych zdarzeń jest Oskar Matzerath, nad wiek rozwinięty chłopiec, którego świat dorosłych napawa sceptycyzmem i niechęcią. Nie chcąc stać się jego częścią, w dniu trzecich urodzin postanawia, że nie będzie dalej rosnąć. Z okazji urodzin rodzice kupują mu blaszany bębenek, który odtąd będzie jego nieodłącznym towarzyszem. Głośnym bębnieniem i przenikliwym wrzaskiem chłopiec potrafi kruszyć szkło, tym samym protestując przeciwko braku zainteresowania i kłamstwom dorosłych.

Benjamin Braddock skończył szkołę i przyjechał na wakacje do rodziców. Spotyka panią Robinson, odwozi ją do domu i zaczyna się ich romans. Przypadkowo dowiaduje się o ich związku córka pani Robinson i zaczynają się komplikacje. Początkowo Benjamin próbwał odsunąć od siebie Elanie Robinson, którą rodzice wybrali mu na żonę, ale z czasem zauważa, że jest w niej rzeczywiście zakochany.

Błyskotliwa, romantyczna i zarazem niebezpieczna historia miłosna o przypadkowych spotkaniach, niespodziewanych i gwałtownych namiętnościach, pociągu i zwykłych zdradach. Bliżej, stanowiący adaptację nagrodzonej sztuki teatralnej Patricka Marbera, jest historią czwórki nieznajomych, których losy przypadkowo splatają się ze sobą.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.