Filmy muzułmanin, koran

Wadjda ma 10 lat i mieszka w Rijadzie. W szkole uchodzi za buntowniczkę, ponieważ chodzi w porysowanych długopisem trampkach i próbuje bawić się z chłopcami. Jej największym marzeniem jest rower. Niestety, w Arabii Saudyjskiej kobiety nie mogą prowadzić samochodów, zaś dziewczynkom nie wypada jeździć na rowerze - ma to jakoby zagrażać ich cnotliwości. Aby zdobyć pieniądze na upragniony rower i przekonać dorosłych o swojej pobożności, Wadjda postanawia wziąć udział w konkursie recytacji Koranu.

Film opowiada historię Nadera (Peyman Moaadi) i Simin (Leila Hatami), zamożnej pary, która decyduje się na rozstanie. Chcą opuścić Iran wraz z ich córką, Termeh (Sarina Farhadi). Mają już załatwione wszystkie formalności, jednak Nader wciąż ma wątpliwości co do wyjazdu. Musiałby bowiem zostawić chorego na Alzheimera ojca (Ali-Asghar Shahbazi)...

Bohaterką pierwszej historii jest dziewięcioletnia dziewczynka, ubolewająca nad tym, że jest już za duża, by bawić się z chłopcami. Druga z nowelek opowiada o dorosłej kobiecie, która, pomimo sprzeciwu męża, bierze udział w kobiecych wyścigach rowerowych. W trakcie zawodów najpierw mąż, potem zaś inni mężczyźni z wioski, usiłują dogonić rowerzystkę konno i zmusić ją do życia zgodnie z tradycją. Kobieta zdaje się nie ścigać z innymi zawodniczkami, lecz uciekać przed mężczyznami, zaś jej rowerowa pasja staje się symbolem pragnienia wolności. Ostatnia historia skupia się wokół staruszki, która zdobyła niezależność materialną dopiero po śmierci męża.

Iran, rok 1986. Dziennikarz Freidoune Sahebjam musi zatrzymać się, w zapomnianej przez boga i ludzi, górskiej wiosce. Wszyscy mieszkańcy wydają się dziwnie życzliwi, poza jedną osobą, Zahrą. Kobieta zaprasza go do swojego domu i zaczyna snuć przerażającą historię o ukamieniowaniu jej siostrzenicy, które miało miejsce zeszłego dnia.

Ten dokument analizuje konsekwencje małżeństw między kuzynostwem pierwszego stopnia, w tym implikacje społeczne i problemy zdrowotne, z jakimi borykają się ich dzieci.

Prawdziwa historia Afshina Ghaffariana (Reece Ritchie), młodego człowieka, który zaryzykował wszystko, by spełnić swoje marzenia jako tancerza. W Iranie jest on zabroniony, a młodzież podpala się, wyrażając przez to potrzebę wolności. Wraz z przyjaciółmi decyduje się stworzyć zespół, udają się na pustynię, z dala od czujnych oczu policji, mogą rozkoszować się tańcem.

Dokument śledzi losy dwóch irańskich matek, które wspierają się nawzajem w wychowaniu dzieci oraz zarabiają na życie, świadcząc usługi seksualne.

W kwietniu 1975 roku wybucha wojna domowa; Bejrut jest podzielony wzdłuż linii muzułmańsko-chrześcijańskiej. Tarek jest w liceum i kręci filmy Super 8 ze swoim przyjacielem Omarem. Na początku wojna jest skowronkiem: szkoła została zamknięta, przemoc jest fascynująca, podróż z Zachodu na Wschód to zabawa. Jego matka chce wyjechać; jego ojciec odmawia. Tarek spędza czas z May, chrześcijanką, osieroconą i mieszkającą w jego budynku. Tarek przypadkowo udaje się do niesławnego burdelu w rozdartej wojną Olive Quarter, spotykając się ze swoją legendarną panią Oum Walid. Następnie zabiera tam Omara i May, używając jej bielizny jako białej flagi dla bezpiecznego przejścia. Narastają napięcia rodzinne. Gdy dorośnie, wojna nieubłaganie przechodzi od przygody do tragedii.

Amatorska grupa teatralna ma możliwość wystąpienia poza granicami Iranu. Początkowa radość z wyjazdu szybko ustępuje miejsca kolejnym niepokojom. Paszport Szeherezady, aktorki grającej główną rolę w spektaklu, ginie. Dziewczyna podejrzewa, że dokument ukrył jej ojciec, który niechętnie podchodzi do pomysłu wyjazdu. Jej przyjaciele z trupy stają przed dylematem: jechać bez koleżanki, solidarnie zostać razem z nią w Iranie, a może za wszelką cenę przekonać ojca do tego, aby wyraził zgodę na wyjazd córki?