Filmy lata 40., dwudziesty wiek

To wstrząsająca opowieść o domowej idylli w cieniu krematoriów, czyli życiu rodzinnym komendanta Auschwitz, Rudolfa Hössa.

Akcja dzieje się tuż po zakończeniu II wojny światowej w Japonii, która obecnie przeżywa kryzys gospodarczy i próbuje wstać z kolan. Kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, nagle pojawia się gigantyczny potwór zwany Godzillą; monstrum zrodzone w wyniku bomby atomowej. Jego wściekła i agresywna natura sprawia, że atakuje wszystko na swojej drodze z destrukcyjną siłą, a on sam wydaje się niepowstrzymany. Czy jest jeszcze szansa, aby zapobiec katastrofie?

Krótkometrażówka Tomka Bagińskiego ukazuje burzliwą historię państwa polskiego.

Czarna Dalia to opowieść o obsesyjnej miłości, pożądaniu i korupcji oparta na prawdziwej i do dziś nierozwiązanej historii brutalnego morderstwa Elizabeth Shore, początkującej hollywoodzkiej gwiazdki filmowej, która wstrząsnęła Ameryką. Zbrodnia ta była tak makabryczna, że zdjęcia ofiary nigdy nie zostały pokazane publicznie…

Co ukształtowało Hannibala - kanibala? Dlaczego bardzo inteligentne dziecko zamieniło się w potwora? Film pokazuje dzieciństwo i młodość Lectera. Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa odciskają piętno na jego przyszłym postępowaniu. Utrata matki i ojca była tylko preludium do przyszłych wydarzeń. To zamordowanie siostry przelało czarę goryczy.

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Historia Żydówki, Racheli Stain, która po ucieczce przed transportem do obozu koncentracyjnego trafia do holenderskiego ruchu oporu. Wkrótce zostaje podwójną agentką. Film oparty jest na faktach.

Kontynuacja przebojowej komedii fantastycznej o muzeum, w którym nocą ożywają zgromadzone w nim niezwykłe eksponaty. Tym razem akcja toczy się w największym muzeum na świecie, słynnym Smithsonian, w którym podziwiać można 136 milionów eksponatów, a wśród nich: samolot, w którym Amelia Earhart przeleciała Atlantyk, pamiątki po Alu Capone i pantofelki Dorotki z filmowego „Czarnoksiężnika z krainy Oz".

Urodzony w zamożnej rodzinie Henri Grouès (Benjamin Lavernhe) był zarówno bojownikiem ruchu oporu, posłem, obrońcą bezdomnych, rewolucjonistą, jak i obrazoburcą. Od ław Zgromadzenia Narodowego po slumsy na paryskich przedmieściach – jego zaangażowanie na rzecz najsłabszych przyniosło mu międzynarodową sławę. Stworzenie Emmaüs i fala jego niezapomnianego uroku zimą 1954 roku uczyniły go ikoną. Jednak każdego dnia wątpił w swoje działania. Jego słabości, cierpienie, mało wiarygodne życie intymne pozostawały nieznane opinii publicznej. Zbuntowany biedą i niesprawiedliwością, często krytykowany, a czasem zdradzany, Henri Grouès miał tysiąc żyć i stoczył tysiąc bitew. W historii pozostawił ślad pod wybranym przez siebie imieniem: Abbé Pierre.

Nowe spojrzenie na Hollywood lat 30. XX wieku oczami zjadliwego krytyka społecznego i uzależnionego od alkoholu scenarzysty Hermana J. Mankiewicza, który ściga się z czasem, aby ukończyć scenariusz Obywatela Kane’a dla Orsona Wellesa.