Filmy scena, homoseksualizm

Portman jako Nina, niesamowicie utalentowana, lecz groźnie niestabilna psychicznie balerina u progu sławy. Doprowadzona do granic wytrzymałości psychicznej i fizycznej przez dyrektora artystycznego (Vincent Cassel) i świadomość zagrożenia, które stanowi jej rywalka (Mila Kunis), Nina zatraca granice pomiędzy fikcją, a rzeczywistością. Wraz z rosnącą presją, obsesje Niny wymykają się spod kontroli przenosząc ją w świat koszmarnych wizji, które zagrażają nie tylko jej psychice, lecz także jej życiu.

Zmęczony życiem Michael Stone, autor poradnika, podczas jednej z podróży zatrzymuje się w hotelu. Tam poznaje Lisę, która może zostać jego famme fatale.

Młoda i piękna Naomi marzy o karierze w showbiznesie. Pierwszym krokiem na drodze do owej kariery ma być praca w balecie "Bogini" w Las Vegas. Tak przynajmniej uważa Naomi. W rzeczywistości wkracza w świat ponury pełen przemocy, zła i seksu, gdzie każdy promyczek dobra jest niszczony i deptany. Na swojej drodze poznaje wiele ciekawych osób w tym Cristal Connors, gwiazdę "baletu", który w rzeczywistości jest eleganckim striptizem. Z dziewczyną zaczyna łączyć ją przedziwna więź ni to fascynacji, ni to nienawiści.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Londyn, lata 60. XVII wieku. Ned Kynaston (Billy Crudup) jest najjaśniej błyszczącą gwiazdą scen teatralnych. Kobietom nie wolno występować na scenie, a Ned dzięki swej nieprzeciętnej urodzie i talentowi odnosi spektakularne sukcesy, odtwarzając właśnie role kobiece. Wszelką pomocą służy mu lojalna i pełna podziwu garderobiana Maria (Claire Danes). Ale nagle świat Neda zostaje wywrócony do góry nogami. Król Karol II (Rupert Everett) pod wpływem nowej pięknej kochanki zmienia prawo. Na scenie mogą pojawiać się i aktorzy i aktorki. Uwielbiany i oklaskiwany Ned z dnia na dzień staje się nikim. Ale pomoc nadchodzi z najmniej spodziewanej strony.

Oparta na faktach opowieść o lordzie Rochester Johnie Wilmocie, który żył w XVII wieku. Mężczyzna znany był ze swoich talentów poetyckich, lecz przede wszystkim jako wielki adorator kobiecych wdzięków i notoryczny rozpustnik.

Siedmiu głównych bohaterów, siedem różnych osobowości. Ich imiona odnoszą się do dni tygodnia, w których przyszli na świat. Historie ukazujące różnorodność związków, problemów między partnerami, złych i dobrych chwil miłości. A w tym wszystkim niezłomna przyjaźń Suna, Mona, Tue, Putha, Thursa, Masuka i Sata, która pomaga przetrwać wszystko.

Bohater, Gustaw Aschenbach jest kompozytorem (w noweli pisarzem), którego utwory ujawniają wytworne samoopanowanie, znamienne piętno mistrzostwa. Wiedziony tajemniczą siłą porzuca uporządkowany i perfekcyjnie zbudowany świat, by wyruszyć w podróż. Wędrówka Aschenbacha ma znaczenie inicjacyjne, jest metafizyczną wyprawą w głąb sacrum, ku śmierci. Rola inicjacji jest zawsze ta sama - symbole wędrowania, próby inicjacyjne mają zbudować naszą wewnętrzną ontologię, dostarczyć wiedzy o świecie i sobie samym. Kompozytor przybywa do Wenecji, która jest miastem i nie jest jednocześnie, lądem stałym i morzem. To miejsce doskonałe dla rytuałów inicjacyjnych - medialne i niejednoznaczne. Każdy taki rytuał zakłada obecność opiekunów - mediatorów. Tadzio, boski chłopiec będzie towarzyszem ostatniej drogi Aschenbacha. Namiętność do miasta i mitycznego przewodnika, Psychopomposa wyznacza trudy ostatniej wędrówki. Tadzio skupia w sobie apollińską harmonię i dionizyjską zmysłowość. Prowokuje do dyskusji o pięknie. Wiedza, jaką uzyska bohater filmu podczas ostatniej wędrówki mówi, iż piękno nie musi być owocem naszej pracy, piękno może się rodzić spontanicznie, bez naszego udziału. Ma rację Alicja Helman, gdy mówi, że wokół antynomii piękna zorganizowany jest konflikt i noweli i filmu. Wiedza, którą uzyska w drodze inicjacyjnej Aschenbach to tragedia mistrza, który sądził inaczej. Aschenbach z pomocą boskiego dziecka podjął drogę ku pełni, a świat z respektem przyjął wiadomość o jego śmierci.