Filmy warszawa, druga wojna światowa

Ekranizacja filozoficzno-erotycznej powieści Witolda Gombrowicza. Okupowana Polska, rok 1943. Fryderyk, reżyser, i Witold, pisarz, wyruszają do majątku Hipolita, znajomego Witolda. W spokojnej atmosferze prowincji, gdzie niemal udaje się zapomnieć o trwającej wojnie, mężczyźni zaczynają toczyć tajemniczą, dwuznaczną grę. Manipulują ludźmi ze swego otoczenia, rozkoszując się obserwowaniem ich reakcji. Nie wszystko jednak da się przewidzieć.

W hotelu gromadzą się miejscowe władze, aby uczcić zakończenie wojny. Wśród gości znajduje się komunista Szczuka. Podziemna organizacja wydała na niego wyrok śmierci. Zamachu ma dokonać Maciek Chełmicki, żołnierz AK. Pierwsza próba zabójstwa nie udaje się, więc Maciek również pojawia się w hotelu. Spotkanie z barmanką Krystyną rodzi w nim wątpliwości. Czy warto jeszcze zabijać, skoro wojna się skończyła? Powojenna rzeczywistość nie oferuje żadnej alternatywy.

Opowieść rozgrywa się w czasie agresji Niemiec na Związek Radziecki. Niemcy zajmują Lwów, gdzie od razu rozpoczynają się masowe prześladowania Żydów, którzy pozostali w mieście. Lwowianie gremialnie uciekają, także główni bohaterowie filmu: małżeństwo Raisy i Sebastian, którzy przedostają się do Warszawy. Sebastian jest Żydem, więc muszą się ukrywać. On nie wytrzymuje napięcia, popada w obłęd, choroba nasila się do tego stopnia, że stanowi śmiertelne zagrożenie nie tylko dla żony…

Film składa się z dwóch luźno ze sobą związanych tematycznie nowel. Część pierwsza opowiada o warszawskim cwaniaku Dzidziusiu, który przypadkowo wciągnięty w Powstanie Warszawskie zdobywa się na czyn bohaterski, choć właściwie niepotrzebny. Akcja drugiego opowiadania rozgrywa się w niemieckim oflagu i po raz pierwszy przedstawiono w niej życie polskich oficerów w obozie jenieckim w czasie ostatniej wojny. Do legendy urasta tu ucieczka por. Zawistowskiego. Tylko najbardziej wtajemniczeni wiedzą, że cały czas jest on w obozie - ukryty w przewodzie wentylacyjnym. Mimo starań i opieki kolegów bohater umiera - z zimna i samotności. A wszystko po to, by zachować legendę, która podtrzymywała na duchu wszystkich stłoczonych w obozie żołnierzy.

Biografia Władysława Szpilmana, wybitnego polskiego pianisty żydowskiego pochodzenia, który przeżył piekło wojny.

Mela i Przemek przyjeżdżają do Warszawy, aby zająć się mieszkaniem wuja. Okazuje się ono nie tylko luksusowe, ale i niezwykłe. Melania, zgłębia historię domu i odkrywa, że na ulicy Piusa 17 – dziś Pięknej – przed wojną znajdowała się niemiecka ambasada. Winda, która znajduje się w budynku, nie tylko przenosi mieszkańców z piętra na piętro, ale też umożliwia podróż w czasie: z sierpnia 2012 roku do sierpnia 1939 roku.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Akcja filmu rozgrywa się w czasie II wojny światowej w okupowanej Warszawie. Po wejściu Niemców do Polski dla aktorów jednego z miejskich teatrów zaczynają się ciężkie czasy. Nie tylko przerywają oni najlepsze momenty z Hamleta recytowane przez Fredericka Bronskiego (Brooks), lecz również przeszkadzają jego żonie (Anne Bancroft), kobiecie wątpliwej moralności romansować z młodym lotnikiem. Sytuację pogarsza fakt, że pewnego dnia zjawia się w teatrze brytyjski oficer wysłany do Polski z tajną misją. Jakby tego było mało sam Hitler ma przyjechać do Warszawy i gościć na jednym z teatralnych spektakli.

Rok 1944. Przygotowywany jest zamach na gestapowca von Steibagena. Konspiracja wychodzi na jaw i Niemcy aresztują osoby odpowiedzialne. Wszyscy z wyjątkiem Frama zostają rozstrzelani. Pozwolono mu uciec, by doprowadził ich do osoby najważniejszej, Filipa.

Warszawa, październik 1944 roku. Kapitulują ostatnie oddziały powstańcze. Gubernator Dystryktu Warszawskiego Ludwig Fischer otrzymuje rozkaz zrównania miasta z ziemią. Niemcy wysadzają w powietrze kolejne budynki, zamieniając Warszawę w gigantyczne rumowisko. Ludność cywila opuszcza masowo stolicę. Młody powstaniec ANDRZEJ (Igor Śmiałowski) dostaje rozkaz pozostania w mieście… Wkrótce odbiera pierwszy rozkaz. Ma ukryć radzieckiego skoczka spadochronowego radiotelegrafistę. Pod osłoną nocy – wraz z Jankiem i Julkiem – umieszcza Rosjanina w ruinach getta. Tymczasem na terenie getta ma swoją kryjówkę PIOTR RAFALSKI (Jan Kurnakowicz). Wraz z przygarniętym bezpańskim owczarkiem przemierza codziennie ulice w poszukiwaniu wody i pożywienia. Jest świadkiem egzekucji ukrywających się Żydów. Pewnego dnia Piotr przynosi do swej kryjówki ranną dziewczynę o imieniu Krystyna. Udaje mu się usunąć kulę z rany, co ratuje dziewczynie życie. Tymczasem radziecki spadochroniarz przesyła drogą radiową wiadomości o ruchach wojsk niemieckich. Otoczony przez Niemców skierowuje ogień radzieckiej artylerii na siebie i ginie. Pewnego dnia w kryjówce Piotra dochodzi do spotkania Andrzeja i Krystyny. Oboje przedostają się przez Wisłę na praską stronę. Piotr pozostaje w ruinach. Nadchodzi styczeń 1945 roku. Piotr dostrzega Andrzeja i Krystynę w kolumnie Wojska Polskiego wkraczającego do stolicy.