Filmy szpital psychiatryczny, zakonnica

Wszystko wydaje się stracone. To wtedy w starym, samotnym i zamarzniętym parku spotykają się dwa cienie: Deusa (João César Monteiro) i Posłańca Boga (Luís Miguel Cintra). Wysłannik Boga daje zbirowi walizkę wypchaną pieniędzmi. Po wykonaniu tej misji odchodzi. João liczy banknoty. Cichą wodę pobliskiego jeziora zakłóca grawitacja tonącej materii. João idzie zobaczyć, co się tam dzieje. Młoda dziewczyna tonie. João wskakuje do wody i zabiera Joanę (Rita Durão). Powierza ją klasztorowi sióstr i wraca do parku po walizkę i jej cenną zawartość...

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.