Filmy teatr telewizji, monodram

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje teatr telewizji, monodram. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Monodram w wykonaniu Redbada Klynstry-Komarnickiego. „Ziemia uderzyła o piłkę” to metaforyczny tytuł monodramu drogi. Mężczyzna w średnim wieku podczas samotnej podróży, w Sylwestra, wraca samochodem z pogrzebu ojca z Amsterdamu do Warszawy i dokonuje aktu symbolicznej spowiedzi. Swój monolog rejestruje, ponieważ pragnie, aby jego dorosły syn, w przyszłości usłyszał tę rodzinną historię. Opowieść mężczyzny jest miejscami gorzkim rozliczeniem z własną przeszłością, choć chwilami pojawiają się także zabawne anegdoty. Widz jest tutaj podglądaczem, świadkiem intymnej spowiedzi aktora o jego niełatwej zawodowej drodze w nowej ojczyźnie, ale przede wszystkim niezwykle trudnych relacjach z najbliższymi. Jedną z ważnych inspiracji dla tego spektaklu był głośny film „Locke” z Tomem Hardym w roli głównej. Pierwotną partyturą był tekst monodramu „Matko Jedyna!”, który był grany w 2017 roku w Instytucie Teatralnym w ramach Festiwalu Nowe Epifanie.
Spektakl jest adaptacją groteskowej powieści autorstwa Sergiusza Piaseckiego. Akcja rozgrywa się w Wilnie, w Lidzie i okolicach. Jest to przede wszystkim psychologiczny obraz typowego przedstawiciela o mentalności sowieckiej w czasach stalinowskich, który nie potrafi zdobyć się na samodzielne myślenie, człowieka o zachowaniu zmechanizowanym i opartym na strachu, posłuszeństwie, ideologii bolszewickiej oraz nienawiści do wyimaginowanych burżuazyjnych wrogów.


Monodram Doroty Landowskiej na motywach książki Angeliki Kuźniak „Stryjeńska. Diabli nadali”. Scenariusz spektaklu napisała Anna Duda. Zasadnicza oś akcji w spektaklu „Stryjeńska. Let's dance Zofia”, została oparta na dramatycznych losach Zofii Stryjeńskiej, najbardziej znanej – obok Tamary Łempickiej – polskiej plastyczki dwudziestolecia międzywojennego, przedstawicielki art deco. Dorota Landowska buduje portret artystki, zmagającej się z rzeczywistością, w której nie istniała możliwości rozwoju artystycznego i zawodowego dla kobiety. Landowska przenosi na scenę historia życia Stryjeńskiej, podejmując szereg aktualnych tematów – feminizm, przemijanie, łączenie życia prywatnego z niezależnością twórczą, nieszczęśliwą miłością, schizofrenią, stratą. Ale przede wszystkim buduje portret kobiety niezależnej, której pragnieniem jest żyć i tworzyć.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…