Filmy walka, relacja ojciec-syn, na podstawie książki

Chopper przeraża, a jednocześnie fascynuje: z jednej strony z lękiem i wstrętem oglądamy koszmarne czyny, jakich dopuszczał się, z drugiej zaś po cichu solidaryzujemy się z nim i zaczynamy darzyć go... sympatią. Zaczynamy patrzeć oczami Choppera, przyjmujemy jego logikę, zaczyna nam się wreszcie jawić jako współczesny Robin Hood, wymierzający sprawiedliwość tam, gdzie prawo zawodzi. Jego kodeks jest bardzo prosty: krew za krew, śmierć za śmierć.

Połowa lat sześćdziesiątych XX wieku. Amerykański projektant samochodów Carroll Shelby (Matt Damon) i nieustraszony brytyjski kierowca Ken Miles (Christian Bale) łączą siły, aby na zlecenie Ford Motor Company stworzyć rewolucyjny samochód wyścigowy. Bohaterowie walczą z prawami fizyki i własnymi ograniczeniami, aby rzucić wyzwanie słynnym samochodom Enzo Ferrari w 24-godzinnym wyścigu Le Mans we Francji w 1966 roku. Laureaci Nagrody Akademii – Matt Damon (Buntownik z wyboru) oraz Christian Bale (Mroczny Rycerz) – występują razem w filmie inspirowanym prawdziwymi wydarzeniami opowiadającym historię próby stworzenia przez Ford Motor Company najszybszego samochodu świata. Produkcja została wyróżniona dwoma Oscarami.

Opowieść zaczyna się po bitwie pod Farsalią, w której legiony Gajusza Juliusza Cezara podbiły w bratobójczej walce wojska Pompejusza. Pompejusz w przebraniu handlarza zbiegł do Egiptu. Cezar podąża za nim. Tymczasem w Egipcie trwa walka o władzę między młodym królem Ptolomeuszem a jego ambitną siostrą Kleopatrą.

Einar i Eric to dwaj przyrodni bracia, wikingowie. Pierwszy jest wielkim wojownikiem, natomiast drugi to były niewolnik, ale żaden nie zna prawdziwej tożsamości drugiego. Kiedy tron Northumbrii w Brytanii staje się pusty, bracia stają naprzeciw siebie, by walczyć o nagrodę. Mimo że kierują nimi różne motywy, to obydwaj myślą o księżniczce Morganie.

Film fantastyczno-przygodowy, ekranizacja bestsellerowej powieści Michaela Crichtona. Antonio Banderas (I) w roli średniowiecznego wędrowca, który przenika do świata wojowniczych Wikingów, prześladowanych przez tajemnicze istoty.

Arn, uzyskawszy zgodę na powrót, jak najszybciej chce wrócić do domu. Jednak stary mistrz zakonu umiera a nowy znając wartość Magnussona przedłuża jego pobyt na ziemi świętej aż do czasu pokonania Saladyna. Ostatecznie dochodzi do wielkiej bitwy między chrześcijanami i muzułmanami. Armia krzyżowców zostaje rozgromiona a sam Arn ciężko ranny trafia do niewoli Saladyna. Ten odwdzięcza mu się za uratowanie życia i puszcza wolno do domu. Dotarłszy wreszcie do upragnionej ojczyzny Arn dowiaduje się jaka jest sytuacja w kraju i choć pragnie pokoju, jest znów zmuszony walczyć.

Akcja opowieści dzieje się zimą 1945 roku w czasie walki o wyspę Iwo Jima. Głównym bohaterem jest młody marines, James Bradley, który, po zwycięskiej bitwie, razem z pięcioma innymi żołnierzami zatknął amerykańską flagę na górze Suribachi.

Wraz ze śmiercią króla Uthera (Sebastian Koch) Brytanii zaczyna zagrażać widmo chaosu. Potężny czarodziej Merlin (Joseph Fiennes) widzi przyszłość królestwa w mrocznych barwach. Chcąc zapobiec kryzysowi przekazuje władzę impulsywnemu i szlachetnemu młodzieńcowi o imieniu Artur (Jamie Campbell Bower). Nikt o nim wcześniej nie słyszał, jednak okazuje się, że jest on prawowitym następcą tronu, synem zmarłego króla Uthera. Na to nie może pozwolić ambitna i bezwzględna przyrodnia siostra Artura, Morgan (Eva Green). Wykorzysta ona wszelkie możliwe siły - naturalne i ponadnaturalne - aby obalić młodego władcę. Przed Arturem czas próby.

Satyryczna opowieść o losach dwóch rodzin, które borykają się z problemami dorastających dzieci. Anula i Paweł są typowymi przedstawicielami młodzieży lat 60. Marzą o wolności i dorosłości. Łatwo ulegają modom, zwłaszcza tym zachodnim. Ich opiekunowie, choć mają dobre intencje, nie radzą sobie z wyzwaniami stawianymi im przez dzieci i normy obyczajowe PRL. To staje się powodem wielu komicznych pomyłek. Scenariusz serialu powstał na podstawie książki, zawierającej felietony publikowane przez Mirę Zientarową na łamach „Przekroju” w latach 50. i 60. ubiegłego stulecia. Autorka z niezwykłym poczuciem humoru i ironią, opisywała stosunki rodzinne oraz obyczajowość polskiego społeczeństwa.