Filmy więzienie, kryminalista

Chris Farraday (Mark Wahlberg) niegdyś był najlepszym szmuglerem w okolicy. Porzucił swój nielegalny fach dla rodziny. Niestety, jego szwagier podczas ostatniego rejsu musiał wyrzucić przemycany towar do morza. Chcąc ratować życie brata swojej żony, Chris ten jeden raz musi powrócić do dawnego procederu i przemycić dużo gotówki. Od tego zależy bezpieczeństwo jego rodziny.

Nigdy nie było takich pięciu przyjaciół o złej sławie jak: błyskotliwy kieszonkowiec-Pan Wilk, włamywacz-Pan Wąż; mistrz kamuflażu-Pan Rekin, Pan Pirania i hakerka o ciętym języku - miss Tarantula. Kiedy po latach niezliczonych napadów i bycia najbardziej poszukiwanymi złoczyńcami na świecie, zostają w końcu złapani, Pan Wilk zawiera umowę (której nie ma zamiaru dotrzymać), aby uratować ich wszystkich od więzienia. Postanawia, że zostaną dobrymi obywatelami. Pod okiem ich mentora, profesora Marmalade i aroganckiej (ale uroczej) świnki morskiej, Pan Wilk i spółka postanawiają oszukać świat, że już się zmienili. Pan Wilk jednak dostrzega, że czynienie dobra naprawdę daje mu to, za czym zawsze potajemnie tęsknił: akceptację. Czy panu Wilkowi uda się przekonać resztę, aby stali się wzorowymi obywatelami?

Venom to jedna z najważniejszych, najbardziej złożonych postaci Marvela. Opowiada o dziennikarzu Eddiem Brocku (Tom Hardy), którego ciało w wyniku eksperymentu scaliło się z obcą formą życia – Venomem. W drugiej części poznamy Carnage’a (Woody Harrelson). Jest to jeden z najbardziej znanych czarnych charakterów Marvela. Reżyserem produkcji jest Andy Serkis.

Gdy w tajemniczej eksplozji na statku zakotwiczonym w porcie Los Angeles ginie 27 osób, policja przesłuchuje jednego z dwóch ocalałych przy życiu świadków tragedii, drobnego kryminalistę Verbala Kinta (Kevin Spacey). Kint stara się przekonać wszystkich, że odpowiedzialność za eksplozję ponosi mityczny król przestępczego półświatka, Keyser Soze, którego istnienie od dawna poddawane jest w wątpliwość. Twierdzi, że dysponujący nadludzkimi niemal mocami Soze wciągnął jego samego i czterech jego wspólników w niebezpieczną rozrywkę, w której stawką był ładunek kokainy o wartości kilkudziesięciu milionów dolarów. Jego opowieść układa się w logiczną całość - może nawet zbyt logiczną...

Legendarny przestępca. Dumny homoseksualista i dragqueen. Zabójca i mistrz capoeiry. Kochający ojciec siedmiorga adoptowanych dzieci. Czarny jak heban, muskularny, w jedwabnej koszuli i obcisłych spodniach, z brzytwą w kieszeni. Madame Satã. Urodził się w rodzinie wyzwolonych niewolników w przymierającej głodem północnej Brazylii. Matka sprzedała go, gdy miał 7 lat. Wolność odnalazł na ulicach Lapy, najgorszej dzielnicy Rio de Janeiro.

Urlik to dość grzeczny facet. Zabił kilka osób, kilka innych okaleczył. Tak to bywa, gdy jesteś gangsterem. A potem idziesz za kratki. Urlik właśnie wychodzi z powrotem na wolność. Dręczą go obawy... Ale już czeka na niego Jensen. To szef mafii, który ma swój honor. Troszczy się o swoich ludzi i lubi, kiedy wszystko jest w porządku. Dla niego najważniejsze jest, żeby Urlik wyrównał rachunki i zabił człowieka, który go wsypał. Urlik jest raczej miłym gościem. Nie ma marzeń i niewiele potrzebuje. Podejmuje pierwszą, lepszą pracę. W zamian za jedzenie i miejsce do spania, zrobi, co mu się każesz. Może pokochać, może też zabić. Podziwia swojego syna, który jest teraz dorosłym mężczyzną. Jest wykształcony, ma dziewczynę, przed nim wspaniała przyszłość. Ale dziewczynie nie podoba się teść, który jest mordercą. Jej rodzina nie akceptuje takich rzeczy, mają zasady. Centrum ich życia stanowią dzieci i kwiaty. Urlik to dość grzeczny facet. Ale jak długo można być grzecznym?

Agent federalny podejmuje samotnie śledztwo w sprawie tajemniczego zabójstwa swojego partnera.

Film Pietro Marcello opowiada o dwóch, ściśle związanych ze sobą historiach. Pierwszą z nich jest opowieść o miłości gwałtownego lecz sentymentalnego Sycylijczyka, notorycznego przestępcy (Enzo) i jego transseksualnej partnerki (Mary). Są razem od ponad dwudziestu lat. Poznali się w więzieniu. Uczucie, jakie ich połączyło, nieustannie kwitnie. Ich losy zostają przedstawione na tle nostalgicznej opowieści o mieście (portowej Genui), widzianym z perspektywy doków i wąskich uliczek pełnych włóczęgów i prostytutek. Odczytywane listy miłosne Enza i Mary łączą się z surowym pejzażem Genui i archiwalnymi materiałami z życia portowego miasta. Nostalgiczny obraz upadającej Genui widz obserwuje podczas miejskich wędrówkek Enza. Kończące film czułe wyznanie Mary (opowiada o związku z Enzem) nadaje filmowi liryczny, pełen ciepła ton.

Nieudana akcja sabotażowa kończy się dla trojga walczących z apartheidem bojowników w banku, gdzie biorą zakładników.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.