Filmy na podstawie powieści, polityk

Roman Ratajczak, kiedy był wojewodą, nie zawsze podejmował trafne i sprawiedliwe decyzje. Ktoś otrzymuje mieszkanie z puli wojewody w dniu jego imienin. Zwalnia dyrektora bez wyraźnych powodów. Podczas polowania zabija konia w przekonaniu, że to żubr. Były wojewoda chce odzyskać dawne znaczenie i pozycję, powrócić do warszawskiego aparatu partyjnego. Kiedy pojawia się wśród dawnych współpracowników, odżywają stare sprawy z czasów, gdy sprawował rządy… Były wojewoda Ratajczak zostaje znaleziony martwy w miejskim szalecie…

Głównymi bohaterami są posłowie przeciwnych frakcji – Patryk Hauer (Antoni Pawlicki), wschodząca gwiazda sceny politycznej, oraz Marszałek Sejmu Daria Seyda (Katarzyna Dąbrowska). Ich codzienność przesycona jest walką o władzę. Wszystko zmienia się, gdy podczas prac komisji śledczej Hauer odkrywa polityczną intrygę. Tych dwoje teoretycznie dzieli wszystko, ale połączy ten sam cel – odkryć i ujawnić, kto stoi za spiskiem sięgającym najistotniejszych osób w kręgach władzy.

Jack Ryan, były komandos i analityk CIA, awansuje na wicedyrektora agencji. W tym czasie zostaje zamordowany bliski przyjaciel prezydenta USA. Jack informuje polityka, że za tym morderstwem stoi szef kartelu narkotykowego z Medellin, Ernesto Escobedo. W odwecie, do Kolumbii wyrusza oddział amerykańskich komandosów. Tymczasem doradca prezydenta Robert Ritter inicjuje tajne rozmowy z Kolumbijczykami. Dowiedziawszy się o tym, Jack rozpoczyna walkę z korupcją.

Młoda Jenny Bunn (Hayley Mills) udaje się na południe Anglii, aby rozpocząć karierę nauczycielki w szkole. Jeszcze zanim zdążyła się zadomowić, poznaje Patricka Standisha (Oliver Reed), jednego z miejscowych lowelasów. W krótkim czasie ma pełne ręce roboty, gdy kilku miejscowych chłopaków zaczyna ją uwodzić. Ale kto będzie tym szczęściarzem, który zdobędzie jej uczucia?

Arturo Ripstein, jeden z najwybitniejszych twórców meksykańskiego kina, bierze na warsztat zaliczaną do arcydzieł współczesnej prozy iberoamerykańskiej powieść Gabriela Garcii Marqueza, przenosząc akcję wydarzeń do Meksyku lat 40. Film jest opowieścią o emerytowanym pułkowniku, weteranie wojny z kościołem katolickim, który od 27 lat czeka na obiecaną rentę, ale jak dotąd nie otrzymał jeszcze żadnego czeku. W każdy piątek chodzi na pocztę z nadzieją, że wreszcie coś nadejdzie, lecz na próżno. Nie ma kto pisać do pułkownika jest wstrząsającym, choć pełnym charakterystycznej dla kolumbijskiego twórcy ironii, studium ludzkiej samotności i godności.