Filmy samotność, nadzieja

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Młody chłopiec dowiaduje się, że jest nie z tej ziemi i posiada nadprzyrodzone moce. Jako młody mężczyzna podróżuje, aby dowiedzieć się, skąd pochodzi i jaka jest jego misja. Ukryty w nim bohater musi się ujawnić, jeśli ma ocalić świat przed zagładą i stać się symbolem nadziei całej ludzkości.

Profesor Wilson (Richard Gere) znajduje na stacji kolejowej uroczego, puchatego szczeniaka rasy Akita. Zabiera go do domu, aby udzielić schronienia aż do chwili, kiedy zgłosi się po niego właściciel. Jednak nikt nie poszukuje psiaka, a rodzina profesora szybko przyzwyczaja się do obecności puchatej kulki. Pies dostaje na imię Hachiko, wyrasta na dużego i mądrego czworonoga, który staje się najwierniejszym i najbardziej oddanym przyjacielem profesora. Codziennie rano odprowadza go na stację, a po południu czeka na niego na peronie. Ten rytuał powtarza się przez lata, dzień w dzień, niezależnie od pory roku i pogody. Ale pewnego dnia profesor nie wraca z pracy… Od tego dnia Hachiko daje dowód tak wielkiej miłości i wierności wobec swego pana, że legenda o tym najlepszym z przyjaciół trwa po dziś dzień.

Para detektywów zostaje przydzielona do wyjaśnienia szeregu spraw paranormalnych.

Koniec XIX wieku, Londyn. Zdeformowany mężczyzna nazywany "Człowiekiem - słoniem" jest zmuszany do pracy jako atrakcja cyrkowa. Pewien lekarz postanawia mu pomóc.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Po wielkiej wojnie na świecie panuje bezprawie i chaos. Samotny, błąkający się po pustkowiu mężczyzna (Kevin Costner) znajduje mundur listonosza i torbę z przesyłkami. Jego pojawienie się rodzi w ludziach nadzieję na odrodzenie cywilizacji...

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Jesse i Celine spotkali się po raz pierwszy w połowie lat 90. Noc spędzona wspólnie w Wiedniu w atmosferze spontaniczności i wzajemnego oczarowania zaowocowała zmianami w ich życiu. Dziewięć lat później ich drogi krzyżują się ponownie. Spotykają się w Paryżu... i mają tylko jedno popołudnie na podjęcie decyzji, czy powinni dzielić ze sobą każdy kolejny dzień.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.