Filmy relacja mężczyzna-kobieta, marzenie, warszawa

Film opowiada o parze młodych ludzi. On jest reżyserem, ona aktorką. Niestety, uprawianie tych zawodów wiąże się z różnego rodzaju kompromisami. Michał spotyka się z krytyką swojego scenariusza, Ewa nie mogąc znaleźć pracy w swoim zawodzie, pracuje jako hostessa w hipermarkecie.

Barbara Patrycka (Sonia Bohosiewicz) jest 40-letnią rozwódką, która mieszka wraz ze swoją studiującą córką w Warszawie. Nie ma pracy, gdyż ją wyrzucono z redakcji, gdzie pisała o wszystkim i o niczym, a jej książka, delikatnie mówiąc, nie cieszy się popularnością. Za sprawą swojej koleżanki zaczyna pracować w magazynie dla kobiet, gdzie musi pisać o seksie. Z miejsca jej pierwszy artykuł odnosi sukces, co się odbija na życiu prywatnym Basi.

Sympatyczna, ale nieco nieokrzesana Frania Maj (Agnieszka Dygant) zostaje nianią trójki dzieci bogatego i popularnego producenta seriali telewizyjnych, Maksymiliana Skalskiego (Tomasz Kot).

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Adaptacja opowieści Bolesława Prusa zrealizowana w formie 9-odcinkowego serialu telewizyjnego. Historia tragicznej miłości bogatego kupca Stanisława Wokulskiego, który dorobił się ogromnego majątku na dostawach wojskowych dla Rosji, do pięknej, wyrachowanej arystokratki z podupadającego rodu - Izabelli Łęckiej.

"Dziewczyny do wzięcia" to opowieść o jednodniowej przygodzie młodych dziewcząt, pragnących przerwać monotonię wiejskiego życia. Trzy panny z podwarszawskiej miejscowości przybywają do stolicy po odrobinę wielkomiejskiego blichtru, z nadzieją na rozrywkę, poznanie mężczyzny, może – w perspektywie – trwały związek. Wpadają w oko dwóm młodzieńcom, równie skrępowanym jak one. Gdy wydaje się, że przyjdzie skończyć dobrze rozpoczęty wieczór, sytuację i męski honor ratuje znajomy kelner światowiec, który zaprasza całe towarzystwo do siebie.

Akcja filmu rozgrywa się w dwóch planach: współczesnym i historycznym. Do Warszawy przyjeżdża na stypendium młody francuski historyk. Zakochuje się w pięknej Polce, studentce historii sztuki. Na ścianie dworku w Walewicach wiszą portrety Napoleona Bonaparte i szambelanowej Marii Wawelskiej, wielkiej miłości cesarza, wykorzystującej jego względy do wstawienia się za ojczyznę. Para współczesnych bohaterów dostrzega swoje uderzające podobieństwo do postaci historycznych i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki parokrotnie przenosi się w czasy napoleońskie, gdzie wciela się w rolę Napoleona i pani Wawelskiej.

Współczesny serial, zarazem zabawny i sentymentalny, utrzymany w tonacji pół żartem - pół serio. Pokazuje świat młodych i wykształconych ludzi, którzy choć nastawieni na realizację osobistych ambicji dostrzegają, że życie nie ogranicza się do kariery zawodowej i finansowego sukcesu. To opowieść o związkach międzyludzkich, poszukiwaniu bliskości, przyjaźni i miłości.

„Gruba Kaśka” jest to nazwa jednej z warszawskich stacji pomp. Pracują tam sami „fachowcy”, więc ciągle zdarzają się awarię, które naprawiane są tygodniami. Dyrektor stacji wynajmuję Leopolda Górskiego, poetę, który ma za zadanie natchnąć pracowników do bardziej efektywnej pracy.