Filmy obraz, modelka

Starzejący się malarz Edouard Frenhofer kończy obraz przedstawiający XVII-wieczną kurtyzanę zwaną "Piękną złośnicą", do którego pozować ma młodziutka, piękna muza. Do tej pory dla malarza natchnieniem była jego żona Liza, ale jej urok wraz z wiekiem przestał oddziaływać twórczo na artystę. Młoda modelka o imieniu Marianne wyzwala w malarzu nowe siły. Cztery dni pozowania są jednocześnie niebem i piekłem dla obojga. Psychiczny związek artysty i modelki niepokoi bardzo żonę malarza i chłopaka Marianne.

Film opowiada niecodzienną sytuację z życia fotografa Mody. Thomas nie mając lepszych perspektyw na spędzenie wolnego czasu wyrusza w miasto z celem zrobienia zdjęć. Po wywołaniu okazuje się że przypadkiem uchwycił scenę morderstwa.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Lazurowe Wybrzeże. Rok 1915. U schyłku życia Pierre-Auguste Renoir (Michel Bouquet) popada w udrękę, po stracie żony, od ciągłych bólów stawów i dodatkowo ta straszna wiadomość, że jego syn Jean (Vincent Rottiers) został ranny na wojnie. Ale pojawia się Andrée (Christa Theret), pełna witalności o promiennej urodzie, jego ostatnia modelka i źródło niezwykłego odmłodzenia.

Ten film biograficzny przedstawia życie malarza, litografa i ojca współczesnego plakatu. W epoce Montmartre pod koniec XIX wieku, kiedy francuskie śmietanki towarzyskie trafiały do ​​slumsów w paryskich kabaretach i burdelach, młody Henri de Toulouse-Lautrec (Régis Royer) poświęcił się malarstwu i obcował z prostytutkami, by zapomnieć o swojej deformacji.

Świniopas Triša (Ivan Palúch) - poczciwy, acz nie za mądry - wstawił się za poniewieraną niedojdą Gocą (Eva Ras). W odwecie karczmarz Joška (Mija Aleksic), miejscowy prowodyr, jeszcze bardziej sobie na nim używa, aż wreszcie dla kawału spija go i żeni z nieszczęsną dziewczyną, którą wykorzystywała cała okolica. Sytuację komplikuje nauczycielka z miasta, która wykorzystuje Trišę do niewolniczej pracy, a w nocy zaciąga go do łóżka. Mężczyzna zakochuje się, lecz nagle zjawi się konkurent pilot Mile (Dragomir Bojanic-Gidra). Wkrótce dochodzi do zbrodni.

Prywatnemu detektywowi Luigi Primo (Sergio Castellitto) powierzone zostaje zadanie poszukiwania młodej kobiety, która na kilka dni przed ślubem porzuciła swojego przyszłego męża. W trakcie swojego śledztwa odkryje udręczone i nietypowe życie Francji, jej ucieczkę od rodziców, jej wioskę i stopniowe zejście do piekła.

Na początku XX wieku Yu-liang opuszcza burdel w małym chińskim miasteczku, aby stać się drugą żoną Pana. Podczas, gdy Pan rusza na rewolucję do Yunnan, Yu-liang uczy się malować i bierze lekcje sztuki w Shanghai Art Institute, dopóki instytut nie zostanie zamknięty z powodu malowania aktów. Ponieważ nie może dać Panowi syna, Yu-liang zostawia go i jedzie studiować sztukę w Paryżu, gdzie zdobywa nagrodę za nagie autoportrety. Powraca, aby dołączyć do Pana w Nanking w 1930 roku. Tu zostaje profesorem sztuki. Ale zostaje odkryte, że pochodzi z burdelu. Wraca do Paryża, by tam przeżyć resztę swojego życia, i wreszcie by zorganizować wielką wystawę swojej pracy.