Filmy hollywood, celebrytka

Bling Ring to film oparty na prawdziwej historii, która wstrząsnęła Ameryką. Wyreżyserowany przez laureatkę Oscara Sofię Coppolę (Między słowami), opowiada o słynnej grupie nastoletnich włamywaczy, obsesyjnie pragnących zbliżyć się do świata gwiazd. W poszukiwaniu ekstremalnych wrażeń, grupa Bling Ring zakrada się do domów hollywoodzkich celebrytów, gdzie dokonuje rozbojów. Magia luksusowych marek i wszechobecny glamour wydają się młodocianym złodziejom przepustką do lepszego, niedostępnego dla nich życia. To co zakazane, niesie za sobą jednak konsekwencje. Bling Ring ukazuje portret pokolenia zawieszonego między sławą a rzeczywistością.

W 1939 roku Joan Crawford jest jedną z największych hollywoodzkich gwiazd. Jednak nie czuje się szczęśliwa. Mówi swojemu partnerowi, prawnikowi Gregowi Savittowi, że czuje się samotnie mieszkając w wielkiej posiadłości w Brentwood jedynie ze swoją sekretarką i gosposią. Ten aranżuje dla niej adopcję małej dziewczynki, której aktorka nadaje imię Christina. Film powstał na podstawie biografii hollywoodzkiej aktorki, którą napisała jej adoptowana córka.

Carrie Fisher ze swadą i humorem opowiada na scenie o swoim barwnym, choć niełatwym życiu. Nie omija tematów związanych z burzliwym związkiem jej rodziców, dorastaniem w Hollywood czy własną karierą aktorską. Wspomina nieudane małżeństwo z Paulem Simonem i porusza kwestię swojego uzależnienia od narkotyków i alkoholu. Nie brakuje jej przy tym dystansu do siebie i lekkości języka. A trzeba przyznać, że Carrie ma o czym mówić. Jest aktorką, autorką scenariuszy i bestsellerowych książek – na podstawie jednej z nich powstał znany film Pocztówki znad krawędzi. Jej rodzicami byli piosenkarz Eddie Fisher, po którym, jak twierdzi, odziedziczyła psychozę maniakalno-depresyjną, i hollywoodzka gwiazda Debbie Reynolds. Fisher w wieku dziewiętnastu lat stała się ikoną popkultury, wcielając się w rolę księżniczki Lei w kultowej trylogii „Gwiezdne wojny”. Znakomity monodram Carrie Fisher, oparty na jej własnym scenariuszu i wyprodukowany przez stację HBO, został nagrany przed żywą publicznością. Produkcja bawi i wzrusza, a sama aktorka prezentuje się jako osoba obdarzona błyskotliwym poczuciem humoru, zmysłem autoironii, a także ciętym językiem. Za reżyserię filmu odpowiedzialni byli twórcy „Party Monster” oraz głośnych dokumentów „Głęboko w gardle” i „Becoming Chaz”, Fenton Bailey i Randy Barbato. Obraz został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Emmy (najlepszy montaż, najlepsza produkcja w kategorii program variety/musical/komedia).