Filmy kot, ciąża, cmentarz

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Londyn, jesień 1888. W mieście szaleje maniakalny morderca zwany "Kubą Rozpruwaczem", który w bestialski sposób zabija bezbronne kobiety. Policja jest bezradna wobec jego coraz bardziej okrutnych wyczynów, w mieście szerzą się plotki i panika. Po kolejnej zbrodni śledztwo w sprawie Kuby Rozpruwacza powierzone zostaje inspektorowi Fredowi Abberline (Johnny Depp), który po śmierci żony i dziecka posiadł dar jasnowidzenia - w swoich narkotycznych wizjach "widzi" przyszłe ofiary mordercy. Nie mija wiele czasu, a Abberline nabiera podejrzeń, że w sprawę zamieszany musi być ktoś z najwyższych kręgów władzy, a kto wie - może nawet któryś z członków rodziny królewskiej?

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

Kiedy umiera jej matka, Claire Dolan (Katrin Cartlidge), trzydziestoletnia irlandzka dziewczyna na telefon, postanawia zmienić swoje życie i opuścić Nowy Jork. Spotyka taksówkarza, który chce jej pomóc, mieć z nią dziecko i zbudować dom. Ale Claire szybko rozumie, że aby zmienić swoje życie, musi polegać tylko na sobie.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

"Rygor i dyscyplina" to motto szkoły "Valgranges"... Ta renomowana placówka, otoczona gęstym lasem znajduje się w miejscu odizolowanym od cywilizacji. W szkole wymagane jest noszenie jednakowych mundurków, a uczniowie mieszkają w internacie znajdującym się w sąsiadującym budynku. Dyrektorowi szkoły, czterdziestodwuletniemu Victorowi Durier udało się zmienić były sierociniec w najlepszą prywatną szkołę w okolicy. Zatrudnił on profesjonalny i oddany zespół nauczycieli w skład którego wchodzą: Elsa - dyrektorka do spraw edukacyjnych, Oscar - nauczyciel historii, Hubert - nauczyciel matematyki, wuefista Julian oraz Nadia, która zajmuje się najmłodszymi dziećmi. Sprawami dotyczącymi zarządzaniem szkołą zajmuje się Helen. Pod jej rządami znajdują się kucharz Xavier i nowo przybyła pokojówka Maria. Szkoła wydaje się być gotowa do rozpoczęcia nowego roku, ale wkrótce życie jej mieszkańców zaczynają zakłócać mroczne sekrety.